WIADROWNIA
| < Poprzednie | Następne > |
WIADROWNIA (Eimermacherhof), obszar między Kanałem Raduni, od Mostu Wapienniczego do mostu na przedłużeniu obecnych ulic: Na Dylach, Stara Stocznia i Wałowa. W 1540 roku plac na Zamczysku, darowany przez Radę Miejską Gdańska rzemieślnikom wytwarzającym drewniane wiadra, cebry, konwie i inne tego typu naczynia, wydzielonym z cechu bednarzy, od 1 VIII 1560 mającym zatwierdzony przez Radę Miejską cech własny. Początkowo zabudowania stanowiły warsztaty i szopy-magazyny, pierwsze domy pojawiały się od 1640. Wówczas wykształciła się siatka ulic: Große Bäckergasse (Wielkie Piekary – przedłużenie ul. Na Dylach do ul. Stara Stocznia), najwcześniej zabudowane, oraz odchodzące od niej (równolegle do Brabanku) Große Gasse (Wielka – zabudowywana od 1649) i Kleine Gasse (Mała). Nad brzegiem Kanału Raduni biegł (zabudowywany od 1653–1664) bulwar Eimermacherhof an der Radaune (Wiadrownia nad Radunią), ze wzniesionym w latach 1733–1739 Dworem Wiadrowników (dwukondygnacyjny dom szeregowy z 24 mieszkaniami jednopokojowymi z kuchnią – po 12 na kondygnację – o powierzchni 32– 36 m²). Zabudowa zniszczona w roku 1945. Po drugiej stronie Kanału Raduni (przy obecnej ul. Karpiej) w tym samym czasie co Dwór Wiadrowników wzniesiono kamieniczkę będącą później częścią siedziby Szkoły Nawigacyjnej.
