WOLICKI KAZIMIERZ CYPRIAN, proboszcz Kaplicy Królewskiej
| < Poprzednie | Następne > |
KAZIMIERZ CYPRIAN WOLICKI (3 X 1714 koło Wielunia – 16 V 1775 Gdańsk), sufragan pomorski, proboszcz gdański. Wywodził się ze szlachty kalisko-wieluńskiej, herbu Janina. Studiował we Włoszech. Związany początkowo z diecezją płocką, od około 1751 roku kanonik pułtuski, prepozyt łomżyński i koadiutor kanonika płockiego Karola Kreni. W 1754 uzyskał kanonię kruszwicką w diecezji włocławskiej. Pełnił tam od 1755 funkcję audytora kurii biskupiej, od 1756 archidiakon pomorski, w 1757 otrzymał kanonię włocławską, w 1760 wyznaczony w Gdańsku proboszczem Kaplicy Królewskiej, 1761–1773 dodatkowo oficjał pomorski i gdański, a po rozdzieleniu (pierwszy rozbiór Polski) tych godności – 1773–1775 oficjał gdański. W 1764 roku dołączył do swoich prebend kanonię płocką, w 1765 objął nowo utworzone stanowisko sufragana pomorskiego (jako biskup tytularny Synopy), ze specjalnym przeznaczeniem dla potrzeb katolików w protestanckim Gdańska. Był zatem pierwszym biskupem katolickim rezydującym w latach 1765–1775 wyłącznie w Gdańsku (kolejnym był dopiero w 1922 roku bp Eduard O’Rourke, jako administrator apostolski II Wolnego Miasta Gdańska), w dalszym ciągu pozostając proboszczem Kaplicy Królewskiej.
