Kościół św. Andrzeja Boboli, widok od strony al. Hallera, lata 30. XX wieku
(pierwotnie: Christuskirche), Wrzeszcz, ul. Mickiewicza (do 1945 Bärenweg). Wzniesiony w latach 1913–1916 według projektu
Hermanna Phlepsa. Przeznaczony był dla ewangelików. Budowla salowa z połączonymi ze sobą kaplicami wpisanymi między skarpy. Korpus oszkarpowany zamknięty półkolistą absydą z wysoką wieżą zwieńczoną cebulastym hełmem. Wewnętrzne dekoracje malarskie wykonane zostały przez berlińskich malarzy Walldorfa i Asbacha, prace rzeźbiarskie przy ołtarzu wykonał Heinrich Splieth z Charlottenburga. Witraże w prezbiterium i kaplicy chrzcielnej są dziełem firmy Vereinigte Werkstätten für Mosaik und Glasmalerei Puhl & Wagner, Gottfried Heinersdorf z Berlina, a w nawie – firmy Ferdinanda Müllera z Quedlinburga. Prace sztukatorskie wykonał Franz Lehmann-Sigmundsburg z Gdańska. Organy zbudował Paul Völkner z Bydgoszczy. Projekty wyposażenia kościoła są autorstwa H. Phlepsa. Budowla wzniesiona została w formach barokowych. Kościół przetrwał okres działań wojennych w 1945 roku.
WSW roku 1945 przejęty przez
jezuitów. Ośrodkiem parafii był
kościół (kaplica) św. Krzyża, od którego w 1971 przejął funkcje świątyni parafialnej. Przystosowując go do potrzeb katolików, wystrój wnętrza gruntownie zmieniono; w 1946 przyozdobiono tymczasowo ołtarz główny i wyremontowano organy. W roku 1948 poświęcono obraz Matki Boskiej Ostrobramskiej, dokumentujący osiedlenie się na terenie parafii wielu repatriantów z Wileńszczyzny. W latach 1966–1974 dokonano całkowitej modernizacji wnętrza według projektu Leopolda Taraszkiewicza, w duchu posoborowym: wykonano wystrój prezbiterium z nowoczesnym ołtarzem głównym, przyozdobionym mozaiką z przedstawieniem
Ostatniej Wieczerzy, nad mensą ołtarza umieszczono wielki, podwieszony u sklepienia krzyż z drewnianą figurą Chrystusa, nieprzybitą do ramienia krzyża prawą dłonią błogosławiącego lud i wskazującego niebo; tabernakulum z prawej strony ołtarza głównego, w ołtarzu bocznym; do tego w nawach liczne obrazy przedstawiające świętych zakonu jezuitów, w tym patrona kościoła oraz św. Ignacego Loyolę i św. Stanisława Kostkę. Wnętrze doświetlają witraże w oknach, prezentujące pełne ruchu i symboliki impresje. W 1980 roku do kościoła trafił krzyż strajkowy portowców jako wotum za pomyślnie zakończony strajk. Przy parafii powstało w 1945 przedszkole prowadzone przez
siostry służebniczki; istniało do 1950. Na terenie parafii działa wiele organizacji katolickich, w tym Apostolstwo Modlitwy, Duszpasterstwo Akademickie (od 1958). Wydawane jest pismo „Przy Krzyżu”.
SK
Pastorzy kościoła Chrystusa
| 1916–1931
|
Alfred Semrau
|
| 1932–1945
|
Werner Hahn
|
| MrGl
|
Proboszczowie kościoła św. Krzyża*
| 1930–1945
|
ks. Leo Hoppe
|
| 1945
|
Stefan Śliwiński SJ
|
| 1945–1947
|
Jan Kurdziel SJ
|
| 1947–1948
|
Jan Bratek SJ
|
| 1948–1957
|
Hugon Kwas SJ
|
| 1957–1968
|
Brunon Pawelczyk SJ
|
| 1968–1978
|
Czesław Kukliński SJ
|
| 1978–1984
|
Tadeusz Pawlicki SJ
|
| 1984–1990
|
Feliks Dziadczyk SJ
|
| 1990–1997
|
Edmund Lenz SJ
|
| 1997–2006
|
Kazimierz Kubacki SJ
|
| 2006–
|
Janusz Warzocha SJ
|
*Od 1971 z siedzibą w kościele św. Andrzeja Boboli.
RED
|
