HALL ALEKSANDER JAN, polityk, minister
| < Poprzednie | Następne > |
ALEKSANDER JAN HALL (ur. 20 V 1953 Gdańsk), działacz opozycji w PRL, autor książek o tematyce historycznej, polityk. W 1971 roku ukończył q I LO w Gdańsku, 1977 historię na Wydziale Humanistycznym q UG, 2002 doktorat w Instytucie Historii PAN, 2011 habilitacja w Instytucie Studiów Politycznych PAN. Po studiach przez sześć miesięcy uczył historii w q VI LO (nie przedłużono mu umowy o pracę). W tym czasie (do roku 1979) działał w ROPCio, w latach 1978–1979 w Zespole Inicjatywy Obywatelskiej, w 1979 był jednym z założycieli q RMP i jej przewodniczący. W 1977–1981 redaktor niezależnego pisma „Bratniak”. Od 7 do 17 V 1980 w kościele św. Krzysztofa w Podkowie Leśnej brał udział w głodówce, solidaryzując się z głodującymi w więzieniu Mirosławem Chojeckim i q Dariuszem Kobzdejem. W q sierpniu 1980 roku uczestnik strajku w q Stoczni Gdańskiej im. Lenina, po powstaniu q NSZZ „Solidarność” przez miesiąc szef sekretariatu Krajowej Komisji Porozumiewawczej „S”. Po wprowadzeniu q stanu wojennego 13 XII 1981 ukrywał się, w latach 1982–1984 był członkiem tajnej RKK „S” Gdańsk. W 1984–1989 członek Klubu Myśli Politycznej „Dziekania”, w 1986–1989 w składzie Społecznej Rady Prymasowskiej. Od 18 XII 1988 w Komitecie Obywatelskim (KO) przy przewodniczącym „S” q Lechu Wałęsie, w roku 1989 uczestnik obrad okrągłego stołu w zespole do spraw reform politycznych. W wyborach do sejmu 4 VI 1989 nie kandydował, protestując przeciwko metodzie tworzenia list wyborczych KO. W latach 1989–1991 minister – członek Rady Ministrów do spraw współpracy z organizacjami politycznymi i stowarzyszeniami w rządzie Tadeusza Mazowieckiego, 1990–1991 przewodniczący Forum Prawicy Demokratycznej, 1991–1992 wiceprzewodniczący Unii Demokratycznej, 1992–1997 przewodniczący Partii Konserwatywnej, 1997–2002 w Stronnictwie Konserwatywno-Ludowym. W latach 1991–1993 poseł na Sejm z listy Unii Demokratycznej (UD), a w 1997–2001 AWS. W wyborach parlamentarnych w roku 2001 nie dostał się do Sejmu z listy PO i wycofał się z czynnego uprawiania polityki. W 2004 odmówił przyjęcia mandatu posła po wybranym do Parlamentu Europejskiego pośle PO. Autor książek, m.in. Spór o Polskę (1993), Polskie patriotyzmy (1997), Pierwsza taka dekada (2000) oraz Charles de Gaulle (2002). W roku 2006 odznaczony Krzyżem Komandorskim OOP, 10 XI 2010 odznaczony Orderem Orła Białego, 25 II 2011 powołany w skład kapituły tego orderu.
