GLOMME EDMUND MORITZ, śpiewak
| < Poprzednie | Następne > |
EDMUND MORITZ GLOMME (22 IX 1845 Olszynka, ob. Gdańsk – 27 XI 1913 Hamm, Westfalia), śpiewak. Uczeń q Conradinum w Jankowie, w 1864 roku absolwent q Gimnazjum Miejskiego, studiował filologię w Lipsku, śpiew w konserwatorium w Berlinie. W roku 1869 debiutował w Plauen (Saksonia) jako śpiewak operowy o głosie barytonowym. Występował na scenach m.in. Wrocławia i Poznania. W latach 1873–1878 czołowy baryton q Teatru Miejskiego, 1878–1881 opery w Berlinie, 1881–1889 dyrektor teatru dworskiego w Altenburgu (Turyngia), w roku 1903 osiadł w Królewcu. Po 1889 roku występował w teatrach tylko gościnnie, brał udział w koncertach oratoryjnych, dawał recitale, m.in. w 1909 po raz ostatni w Gdańsku. Szczególnie ceniono jego kreacje wokalno-aktorskie w operach Mozarta, Meyerbeera i Wagnera. Pośmiertnie wydano w Królewcu wybór jego wierszy.
