EHRHARDT BRUNO, architekt
| < Poprzednie | Następne > |
BRUNO EHRHARDT (28 V 1826 Eilenburg, Saksonia – 29 VII 1905 Sopot?), architekt. Do roku 1850 studiował w Królewskim Instytucie Przemysłowym w Berlinie, 1854 uzyskał uprawnienia w zakresie budownictwa lądowego, 1859 budownictwa wodnego i kolejowego. Od 1861 roku inspektor budowlany w Koszalinie, w latach 1868–1895 nadinspektor budowlany rejencji gdańskiej. W 1888 otrzymał tytuł tajnego radcy. Nadzorował prace budowlane na podległym terenie, w tym prace rekonstrukcyjne przy kościele na zamku w Malborku, przy budowie w Gdańsku w latach 1881–1886 gmachów dla sejmiku prowincji oraz nadprezydentury przy Neugarten (ul. Nowe Ogrody). Zaprojektował i zbudował na zlecenie m.in.: 1873–1875 pierwszy budynek q szpitala diakonis ewangelickich przy Neugarten, 1881–1883 kompleks obiektów Prowinzional-Erziehungsanstalt Tempelburg (q Państwowy Zakład Wychowawczy) przy Karthäuser Straße 243/245 (ul. Kartuska). Od roku 1873 kierował Königliche Provinzial-Kunst- und Gewerbeschule (q Królewska Szkoła Sztuk Pięknych) w budynku dawnego klasztoru q franciszkanów przy Fleischergasse (ul. Rzeźnicka). W 1874 roku mieszkał przy ul. Lastadia 33, w 1892 przy Krebsmarkt 4/5 (Targ Rakowy), po roku 1895 w Sopocie. Od 1 X 1895 na emeryturze. Przez 34 lata członek zwyczajny, przez 12 lat członek honorowy Westpreußischer Architekten- und Ingenieur-Verein.
