LANDAU IZAAK, lekarz, działacz syjonistyczny
| < Poprzednie | Następne > |
IZAAK LANDAU (25 V 1884 Gdańsk – 28 XII 1947 Hajfa), lekarz, działacz syjonistyczny. W 1902 roku absolwent q Gimnazjum Królewskiego na Dolnym Mieście, studiował medycynę na uniwersytecie w Berlinie i Królewcu. W roku 1910 otworzył w Gdańsku praktykę lekarską jako pediatra i internista (w latach 1914–1928 gabinet przy Langgarten 37/38 (ul. Długie Ogrody)). W 1913 współzałożyciel klubu sportowego q Bar Kochba (którym kierował do marca 1933). Podczas I wojny światowej lekarz wojskowy w armii niemieckiej na froncie (Białoruś, Rumunia). Początkowo zwolennik tzw. syjonizmu ogólnego, od roku 1929 – radykalnego nurtu syjonistów-rewizjonistów (q syjoniści). Po 1919 rzecznik żydowskich emigrantów z Rosji, lider q Żydowskiej Partii Ludowej, a od 1922 z jej mandatu w Zgromadzeniu Reprezentantów q Gminy Synagogalnej. Kierował gdańskim Biurem Palestyńskim, zajmującym się emigracją Żydów do Palestyny. W roku 1928 współtworzył miesięcznik „Das Jüdische Volk” (q prasa żydowska), którym także kierował. W 1933, obawiając się aresztowania, wyjechał do Polski, stąd wyemigrował do Palestyny. Jego syn, Mosze Landau, sędzia izraelskiego Sądu Najwyższego, przewodniczył w 1961 roku w rozprawie wytoczonej zbrodniarzowi hitlerowskiemu Adolfowi Eichmannowi.
