PIOTR JEŻ (9 X 1900 Słupia koło Kępna, Wielkopolska – 1939 kampania wrześniowa), nauczyciel. W 1919 roku zdał maturę w gimnazjum w Ostrowie Wielkopolskim, w latach 1919–1920 w wojsku (porucznik rezerwy), w 1924 ukończył fizykę na uniwersytecie w Poznaniu, tamże asystent i nauczyciel w gimnazjum, od 1926 doktor. W okresie 1926–1938 w Gdańsku, nauczyciel fizyki i matematyki w q Gimnazjum Polskim. W latach 1934–1935 redagował „Straż Gdańską”, zamieszczał artykuły w „Gazecie Morskiej” i „Froncie Zachodnim”. Zaangażowany w działalność w polskich organizacjach w q II Wolnym Mieście Gdańsku (m.in. członek zarządu q Gminy Polskiej Związku Polaków), zwłaszcza w oświacie pozaszkolnej i przysposobieniu wojskowym, dążył do konsolidacji gdańskiej Polonii. W 1938 roku powołany na wizytatora szkół w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, przeniósł się do Warszawy. Od 1925 żonaty z q Kazimierą Jeż.
MA
