PREZYDENT GDAŃSKA, organ miejskiej władzy wykonawczej, o różnych kompetencjach w kolejnych okresach historycznych, wprowadzony przez władze pruskie po zajęciu Gdańska w wyniku II rozbioru Polski w 1793 roku. Prezydent Gdańska stał na czele magistratu, który zastąpił dotychczasową q Radę Miejską, mianowany był przez monarchę. Urząd funkcjonował do chwili utworzenia q I Wolnego Miasta Gdańska, kiedy generalnie powrócono do przedrozbiorowego ustroju miejskiego. Ponownie urząd pojawił się w Gdańsku po II wojnie światowej (prezydenci q Senatu I i II Wolnego Miasta Gdańska byli urzędnikami państwowymi, nie miejskimi). Funkcjonował za czasów polskich w okresie 1945–1950. Ustawą Sejmu RP z 20 III 1950 doszło do połączenia jego funkcji z funkcją przewodniczącego Miejskiej Rady Narodowej (q Rada Miejska). Stanowisko prezydenta przywrócono 13 XII 1973. Powoływany był przez Prezesa Rady Ministrów, po zaopiniowaniu kandydata przez właściwą radę narodową, po roku 1990 wybierany przez Radę Miasta. Na mocy ustawy uchwalonej przez Sejm RP z 20 VI 2002 „O bezpośrednim wyborze wójta, burmistrza i prezydenta miasta” prezydent Gdańska wybierany jest w wyborach powszechnych, równych, bezpośrednich, w głosowaniu tajnym. JZ SB
Prezydenci Gdańska
| W latach 1794–1807
|
| 25 IV 1794 – 31 VIII 1803
|
q Johann Christian Lindenowsky
|
| 16 IV 1804 – 27 V 1807
|
q Christian Ludwig Bax
|
| W latach 1945–1950
|
| 3 IV 1945 – 27 V 1946
|
q Franciszek Kotus-Janowski
|
| 27 V 1946 – 6 X 1949
|
Bronisław Nowacki
|
| 6 X 1949 – 2 VI 1950
|
q Piotr Stolarek
|
| Od 1973
|
| 13 XII 1973 – 15 IX 1977
|
q Andrzej Kaznowski
|
| 15 IX 1977 – 22 XII 1981
|
q Jerzy Młynarczyk
|
| 22 XII 1981 – 23 XI 1989
|
q Kazimierz Rynkowski
|
| 23 XI 1989 – 10 VII 1990
|
q Jerzy Pasiński
|
| 10 VII 1990 – 14 VI 1991
|
q Jacek Starościak
|
| 14 VI 1991 – 7 VII 1994
|
Franciszek Jamroż
|
| 8 VII 1994 – 26 X 1998
|
q Tomasz Posadzki
|
| 26 X 1998 –
|
q Paweł Adamowicz
|
