PACZEŚNIAK JERZY, profesor Politechniki Gdańskiej
| < Poprzednie | Następne > |
JERZY PACZEŚNIAK (21 I 1909 Jeziorzany, Lubelskie – 5 II 1990 Sopot), projektant statków handlowych, profesor. W 1927 roku zdał maturę w Państwowym Gimnazjum Męskim w Rzeszowie, 28 października tegoż roku rozpoczął studia na gdańskiej q THD w specjalizacji projektowanie i architektura okrętów. Podczas studiów pracował fizycznie m.in. w porcie gdańskim; odbył służbę w WP. W roku 1939, już po złożeniu pracy dyplomowej, usunięty z uczelni. Podczas II wojny światowej nauczyciel w okolicach Rzeszowa; 6 tygodni więziony przez Niemców; pracownik leśny, wstąpił do AK. W Gdańsku ponownie w 1945, w sierpniu zgłosił się do pracy w Zjednoczeniu Stoczni Polskich (q stocznie po 1945) jako czwarty pracownik zalążka biura projektowo-konstrukcyjnego. Rok później na q PG otrzymał tytuł inżyniera, do 1949 tamże asystent, nauczyciel w TBO q Conradinum, inspektor q Polskiego Rejestru Statków, do 1962 główny konstruktor w Centralnym Biurze Konstrukcji Okrętowych. Od roku 1962 profesor tytularny, do 1970 kierował Katedrą Statków Śródlądowych i Specjalnych na Wydziale Budowy Okrętów PG, 1970–1979 w Zakładzie Projektowania Okrętów Instytutu Okrętowego PG, 1964–1965 prodziekan Wydziału Budowy Okrętów, od 1979 na emeryturze. Członek rad techniczno-ekonomicznych PLO, PŻM, Zjednoczenia Morskich Stoczni Remontowych. Główny projektant: 1951–1952 pierwszego pełnomorskiego statku handlowego zbudowanego i zaprojektowanego po II wojnie światowej w Polsce (węglowiec, 5000 DWT, w sumie według tego projektu zbudowano 87 statków); autor nowatorskiej metody odwzorowania przekrojowych linii wodnych z pozbawionego dokumentacji poniemieckiego rudowęglowca s/s „Nordlicht” (przemianowanego na „Kolno”, według tego projektu zbudowano 41 statków); 1956–1957 przełomowej w powojennej historii konstrukcji motorowca-drobnicowca B-54 (10 000 DWT, 29 zbudowanych statków, pierwszy z serii: m/s „Marceli Nowotko”, zwodowany w Stoczni Gdańskiej 15 XI 1955, ukończenie budowy 31 X 1956) będącego symbolem polskiego przemysłu okrętowego; 1960–1961 pierwszego w kraju zbiornikowca (20 000 DWT), także pierwszego masowca (3200 DWT). Autor podręczników dotyczących optymalizacji projektowania okrętów.
