SZPITAL KOLEJOWY
| < Poprzednie | Następne > |
SZPITAL KOLEJOWY (Okręgowy Szpital Kolejowy), ul. Powstańców Warszawskich 1/2, w zajętych 15 VII 1945 przez PKP dawnych budynkach pryw. kliniki ginekologicznej dr. Kurta Schulemanna (przy dawnej Heinrich-Scholtz-Weg 1/2), zaczął działać już 5 VII 1945, w trakcie remontu, w pełni z końcem t.r. W 1951–75 podlegał departamentowi zdrowia Ministerstwa Kolei (Wydziałowi Zdrowia w Gd.), 1975–93 Obwodowi Lecznictwa Kolejowego w Gd., 1993–1996 włączony do PKP jako samodzielny zakład na własnym ograniczonym rozrachunku gosp. W 1996–2004 podlegał Terenowemu Wydz. Zdrowia Północnej Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych jako Okręgowy Szpital Kolejowy w Gd. W 1945 dysponował 80 łóżkami, 1946 – 100 łóżkami oraz przychodnią i 2 filiami: w Oliwie, ul. Leśna 25 i w Wieżycy. W 1956 było w nim 120 łóżek i 2 oddz. (wewnętrzny – 80 łóżek, chirurgiczny – 40 łóżek). W 1962–64 zawiesił działalności z powodu budowy nowego gmachu szpitala (136 łóżek). Od marca 1965 do 1968 istniała jego filia w Juracie (oddz. rehabilitacji i geriatrii, 45 łóżek), od marca 1969 – filia w Wyrębach Wielkich (pow. tczewski, gmina Gniew, oddz. rehabilitacji i geriatrii – 65 łóżek), od marca 1975 – filia w Tczewie (oddz. wewnętrzny). W 2004 z przyczyn ekon. (znaczne zadłużenie lecznictwa kolejowego, zadłużenie samego sz. 2002 na 9,72 mln zł) decyzją Urzędu Marszałkowskiego połączony z Wojewódzkim Szpitalem Specjalistycznym (q Pomorskie Centrum Traumatologii).
