ORDYNKI
| < Poprzednie | Następne > |
ORDYNKI. W 1526 król polski Zygmunt I Stary powołał gd. Radę Miejską składającą się z trzech ordynków: I (q Rada Miejska właściwa), II (q ława miejska) i III (q pospólstwo; q Trzeci Ordynek). Do kompetencji Szerokiej Rady należały najważniejsze sprawy wewnętrzne i zewnętrzne natury polit., wojsk., społ., gosp., oświat., wyznaniowej itd. Do podejmowania uchwał konieczna była zgoda I i II Ordynku oraz co najmniej 2 q kwartałów Trzeciego Ordynku. Ordynki obradowały osobno, stanowisko każdego przedstawiano w tzw. recesie (protokole; q recesy). Spośród członków Ordynków powoływano stałe lub doraźne komisje i deputacje, które nadzorowały działalność niektórych urzędów oraz zajmowały się określonymi problemami życia miejskiego, np. opłatami, podatkami, posiadłościami wiejskimi; kwestiami handlu, rzemiosła, cechami, żeglugi, zapasów zbożowych, portu, obronności, porządku publicznego; pożyczkami, loteriami. Liczba komisji i deputacji jest nieznana. W tej formie przestała istnieć 1814.
