MILONIUS NICOLAUS, proboszcz kościoła NMP
| < Poprzednie | Następne > |
NICOLAUS MILONIUS (zw. też Myloniuszem; 1545 Bregencja n. Jeziorem Bodeńskim – 23 X 1611 Gdańsk). Studiował w Rzymie w Collegium Germanicum, gdzie uzyskał doktorat z teologii. Od 1571 przebywał na dworze królewskim w Szwecji. Był tam wychowawcą przyszłego króla pol. Zygmunta III i spowiednikiem królowej Katarzyny Jagiellonki. W sierpniu 1580 przypłynął w towarzystwie legata Antonia Possevina do Gd., gdzie miał rezydować jako agent papieski i królewski w szw. sprawach misyjno-kościelnych. Jednocześnie bp włocławski Stanisław Karnkowski powierzył mu opiekę nad gd. q brygidkami. Zamieszkał w ich klasztorze, pełniąc funkcję kaznodziei. W 1583 król pol. Stefan Batory mianował go proboszczem q kośc. NMP, chociaż urząd ten sprawował Mikołaj Kos, 10 V 1583 bp włocławski q Hieronim Rozrażewski, ustanowił go oficjałem archidiakonatu pomor. Równocześnie M. nadal był kaznodzieją. W 1586, po rezygnacji M. Kosa, zatwierdzony został przez bp. włocławskiego na proboszcza kośc. NMP, co było jednak funkcją nominalną, kośc. przejęli bowiem protestanci. Czynił starania o jego odzyskanie dla katolików, po przygotowaniu plebanii przy kośc. w 1587 przeniósł się do niej z klasztoru brygidek. W 1598 zamieszkali tu przybyli do Gd. jezuici, pozostając pod opieką M. jako oficjała, czym umożliwił im pracę misyjną w Gd. Wizytował parafie i klasztory pomor., wprowadził półroczne kongregacje dekanalne. W 1585 zwołał w Gd. synod dla całego Pomorza. Z powodu braku kapłanów wziął na siebie obowiązki proboszcza w Giemlicach i Tczewie. W wielkim poście udawał się na pryw. rekolekcje do q cystersów oliwskich. Zmarł na plebanii kośc. NMP, pochowany w kośc. klaszt. w Oliwie.
