MICHALSKI STANISŁAW, aktor
| < Poprzednie | Następne > |
STANISŁAW MICHALSKI (3 IX 1932 Wilno – 1 II 2011 Gdańsk), aktor, dyrektor q Teatru Wybrzeże. W 1955 po ukończeniu PWST w Kr. został oddelegowany do pracy w Gd. i odtąd był związany z Teatrem Wybrzeże. Od debiutu w 1955 w Maturzystach Zdzisława Skowrońskiego i Huzarach Pierre’a Aristide’a Breala aż po ostatnią rolę Majordomusa w Balu manekinów (2010) zagrał na gd. scenie ok. 200 ról. W 2005 obchodził jubileusz 50-lecia pracy scenicznej. Wysoko ceniony za role m.in. Agenta w Jonaszu i Błaźnie (reż. q Zbigniew Cybulski, q Bogumił Kobiela), Jamesa w Ladacznicy z zasadami (reż. q Zygmunt Hübner), Severina w Historii o miłosiernej (reż. Konrad Swinarski), tytułowego Otella (reż. Marek Okopiński), Ojca w Białym małżeństwie (reż. Ryszard Major), Czepca w Weselu i Cześnika w Zemście (reż. q Stanisław Hebanowski), Dantona w Sprawie Dantona (reż. q Andrzej Wajda, Maciej Karpiński), Moneya w Opowieściach Hollywoodu oraz Iwana Timofiejewicza w Bałałajkinie i spółce (reż. Kazimierz Kutz). Wystąpił także w ponad 90 filmach i produkcjach telewizyjnych, m.in. Dwaj ludzie z szafą (1958), Westerplatte (1967), Krajobraz po bitwie (1970), Potop (1974), Blaszany bębenek (1978), Człowiek z żelaza (1981), Na kłopoty Bednarski (1988), serial Rodzina zastępcza (2004–2009). W latach 50. XX w. występował w gd. kabarecie Rudy Kot. W 1982–91 dyr. artyst., 1987–93 dyr. nacz. Teatru Wybrzeże. Członek KC PZPR, też q Solidarności. W sierpniu 1980 w sali BHP Stoczni Gd. wraz z grupą artystów poparł strajkujących robotników. Członek prezydium SPATiF-ZASP, nast. Zarządu Głównego ZASP. W 1985 otrzymał tytuł czł. zasłużonego ZASP, 1973 Gdańszczanina Roku. W 2006 q Medal Księcia Mściwoja II. W 2007 uhonorowany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego orderem Gloria Artis. Uprawiał sport, 1953 z drużyną ŁKS Łódź zdobył mistrzostwo Polski w koszykówce. Ojciec aktorów Igora i Jerzego Michalskich, dziadek aktorki Katarzyny Michalskiej.
