MAGNUS OLAUS, duchowny, kartograf
| < Poprzednie | Następne > |
OLAUS MAGNUS (1490 Linköping, Szwecja – 1557 Rzym), duchowny, humanista, kartograf. Pochodził z katolickiej rodziny mieszczańskiej. W 1526–37, wobec reformacji szerzącej się w Szwecji, po uzyskaniu zgody króla pol. Zygmunta I Starego osiadł w Gd. (wraz z bratem Johannem, ostatnim katolickim abp. Szwecji). Opracował tzw. Carta marina, zw. też Carta Gothica(opublikowana 1539 w Wenecji, reedycja 1572), czyli wielką mapę krajów Europy Płn. i Grenlandii, oddającą m.in. po raz pierwszy rzeczywisty zarys płd. wybrzeży M. Bałtyckiego. Bogato ilustrowana, pokazuje m.in. szkuty załadowane zbożem oraz wypalanie popiołu, z adnotacją, że towary te transportuje się dopływami q Wisły do Gd. Autor umieścił na mapie statek gd. płynący z Anglii do Holandii. Gdańsk jest jedynym miastem, którego herb znalazł się na mapie. Wraz z komentarzami (Ain kurze Auslegung […] der neuuen mappen), zadedykowanymi Gd., mapa była jednym z najważniejszych w XVI w. źródeł geogr. W Gd. zebrał materiały do dzieła etnograficznego Historia de gentibus septentrionalibus (opublikowanego 1555 w Rzymie; do 1670 – 20 wydań), w którym m.in. zawarł pochlebne opinie o Gd., bardzo chwalił gd. q piwo; uważał, że ma właściwości lecznicze. Wyjechał z Gd. na sobór do Mantui 1537. Wydanie sporządzonej w Gd. mapy sfinansował patriarcha Wenecji Hieronim Quirino.
