KULMUS JOHANN GEORG, lekarz
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN GEORG KULMUS (1680 Wrocław – 6 XI 1731 Gdańsk), lekarz. Syn piekarza Adama Kulmusa, brat q Johanna Adama Kulmusa. Studiował medycynę w Lipsku, Halle i Lejdzie, gdzie od 1702 dr. Od 1704 w Gd., utrzymywał się z praktyki lekarskiej, mianowany przez króla pol. Augusta II nadwornym lekarzem. Podczas epidemii dżumy 1709 korespondował z lekarzami z Wr. w sprawie jej zwalczania (opublikowana 1711 we Wrocławiu pt. Einiger Medicorum Schreiben…). Wraz z dr. Nathanielem Gerholdem wydał nielegalnie rozprawkę o dżumie, w okresie największego nasilenia epidemii opuścił Gd., rozpowszechniając informację o tragicznych skutkach zarazy. Jego opinie zaszkodziły kontaktom handl. Gd. Popadł przez to w konflikt z władzami miasta. Mimo iż uważał, że jako lekarz królewski nie podlega jurysdykcji Rady Miejskiej, został zmuszony do zapłacenia 50 talarów grzywny, jako kary za obrazę gd. aptekarzy miejskich, chcących sprawdzać jakoś jego leków. Zatarg negatywnie wpłynął na jego pozycję w mieście. Zmarł na gruźlicę. Miał syna Johanna Ernesta (30 VI 1709 Gd. – 7 XI 1769 Gd.), lekarza i fizyka gd.
