ADAM KINASZEWSKI (6 XII 1944 Kraków – 30 XI 2008 Gdańsk). W 1969 absolwent Wydz. Prawa UJ, 1977 PWSTiF w Łodzi. W 1970–76 dziennikarz „Gazety Zielonogórskiej”. Od 1976 do 1981 dziennikarz w Gd. Ośrodku Telewizyjnym (q Telewizja Gdańsk), twórca reportaży i filmów dokumentalnych:
Lud da siłę swojemu poecie, Gdynia – Grudzień 1970,
Ludzie z żelaza,
Strajk generalny odwołany. W q stanie wojennym internowany. W 1982–89 rzecznik q Lecha Wałęsy i czł. zespołu doradczego programującego jego działalność. Wspólnie z q Andrzejem Drzycimskim opublikował w 1985 w wydawnictwie Inst. Literackiego w Paryżu, a nast. w Harcourt Brace Jovanovich w San Diego pod pseud. Jan Mur
Dziennik internowanego, będący zapisem pobytu autorów w obozie internowania w Strzebielinku (wyd. pol. 1989). Z Andrzejem Drzycimskim także współautor pierwszej biografii L. Wałęsy
Droga nadziei. W wyborach 1989 był organizatorem kampanii telewizyjnej Solidarności w Gd. W 1990–91 współtwórca i pierwszy red. nacz. q „GazetyGdańskiej”, 1993–94 dyr. i red. nacz. Telewizji Polskiej Gd. Od roku 1994 właściciel spółki producenckiej, w której tworzył programy telewizyjne i filmy dokumentalne, m.in.
Siedem grzechów głównych – po góralsku z udziałem ks. prof. Józefa Tischnera, L
ech Wałęsa – bilans dwu dekad oraz cykl
Warszawa – pejzaż z Singerem.
ALB
