PIOTR JEŻ (9 X 1900 Słupia k. Kępna, Wielkopolska – 1939 kampania wrześniowa), nauczyciel. W 1919 zdał maturę w gim. w Ostrowie Wielkopolskim, 1919–20 w wojsku (por. rezerwy), 1924 ukończył fizykę na uniw. w Poznaniu, tamże asystent i nauczyciel w gim., od 1926 dr. W 1926–38 w Gd., nauczyciel fizyki i matematyki w q Gimnazjum Polskim. W 1934–35 redagował „Straż Gdańską”, zamieszczał artykuły w „Gazecie Morskiej” i „Froncie Zachodnim”. Zaangażowany w działalność w pol. organizacjach w II WMG (m.in. czł. zarządu q Gminy Polskiej Związku Polaków), zwł. w oświacie pozaszkolnej i przysposobieniu wojsk., dążył do konsolidacji gd. Polonii. W 1938 powołany na wizytatora szkół w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, przeniósł się do Warszawy. Od 1925 żonaty z q Kazimierą Jeż.
MA
