JACHMANN EDUARD KARL, kontradmirał, dyrektor stoczni
| < Poprzednie | Następne > |
EDUARD KARL JACHMANN (2 III 1822 Gdańsk – 23 X 1887 Oldenburg), kontradmirał. Syn pedagoga Reinholda Bernharda Jachmanna (q Conradinum). Był uczniem gimnazjum w Kwidzynie, nast. (wbrew woli ojca) jungą na gd. statku handlowym. Po nauce 1842–43 w q Szkole Nawigacyjnej został szturmanem. W 1844–48 służył na korwecie „Amazone” na M. Śródziemnym i u wybrzeży Ameryki, od 1845 por., dowódca ww. korwety, 1849–52 dowodził flotyllą kanonierek w Stralsundzie, przeszedł do pracy w Ministerstwie Spraw Wojskowych. W 1851 działał w Gd., organizując warsztaty naprawcze i bazę dla prus. floty wojennej, przekształcone nast. w q Stocznię Królewską. W 1859–62 w stopniu kmdr. dowodził korwetą „Thetis” w wyprawie do Azji Wsch. i Chin. W 1864 w wojnie z Danią dowódca sił morskich na Bałtyku, od 17 III 1864 kontradmirał. Następnie dowódca bazy morskiej w Kilonii. Od 1867 pełnił obowiązki dyr. departamentu prus. admiralicji, w czasie wojny prus.-fr. 1870–71 dowodził flotą na M. Północnym. W 1874 podał się do dymisji i przeszedł na emeryturę. Miał w Gd. ulicę swego imienia (Jachmannstraße, ob. Towarowa).
