GŁOWICA, wzniesienie

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >

GŁOWICA, zw. także – na wzór znanego szczytu w Alpach – Wzgórzem Trzech Panów (Dreiherrenspitze). Najwyższe wzniesienie strefy krawędziowej Wysoczyzny Gd., w kompleksie lasów oliwskich, na skraju q Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego; 122 m n.p.m. Na zboczach G. znajdowały się ogrody leżącego u jej podnóża q Dworu III (q dwory oliwskie). Po zach. stronie G. biegnie tzw. Szwedzka Grobla (Schwedendamm), stary leśny trakt łączący q Oliwę z q Matarnią, którym w 1626 oddziały szw. feldmarszałka Hermana Wrangla podeszły pod q klasztor cystersów w Oliwie i splądrowały go. W latach 50. XX w. na szczycie G. zbudowano istniejącą i ob. kilkunastometrowej wysokości stalową wieżę (tzw. nabieżnikową), wskazującą nocą kierunek nalotu na pas startowy ówczesnego q lotniska we Wrzeszczu. W 2009 zapadła decyzja władz miasta o rozebraniu wieży, wstrzymana wskutek protestów miłośników zabytków. Przez G. prowadzi zielony q szlak turystyczny zw. skarszewskim. ZdK

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania