Budowa falowca przy obecnej al. Rzeczypospolitej 7, 1974
Plac zabaw przed falowcem na Przymorzu, 1972
, budynki mieszkalne, bryłą i układem balkonów przypominające falę (stąd popularna nazwa). Wznoszone jako przejściowe rozwiązanie trudności mieszkaniowych w różnych krajach Europy: Włoszech, Austrii i na przeł. lat 60. i 70. XX w. w Polsce. Charakteryzują się wejściem do mieszkań z galerii łączących kolejne klatki schodowe; w każdej klatce schodowej jest winda osobowa, w co czwartej – towarowa. W Gd. wzniesiono, wg projektu (pierwszy z 1964) Tadeusza Różańskiego, Danuty Olędzkiej i Tadeusza Kempskiego, falowiec w q Nowym Porcie (ul. Wyzwolenia, 1978) i 7 na q Przymorzu: ul. Piastowska – 2 (początek budowy: 1966, dł. 198,6 m, 1500 mieszkańców), ul. Jagiellońska – 1 (1972, dł. ok. 800 m, 1376 mieszkań, ok. 5 tys. mieszkańców), ul. Obrońców Wybrzeża – 1 (1970–73, dł. ok. 850 m – planowany jako krótszy, 4 segmenty po 4 klatki schodowe, 1790 mieszkań, ponad 6 tys. mieszkańców, oddawany do użytku segmentami; najdłuższy w Polsce, w Europie dłuższy jest tylko wiedeński Karl-Marx-Hof – 1100 m), ul. Kołobrzeska 42 (1973–75), ul. Rzeczypospolitej 1 i 7 – 2 (1973–75; łącznie w trzech ostatnich f. 1520 lokali). Falowiec w Nowym Porcie ma 12 kondygnacji, pozostałe mają wysokość 31 m i 11 kondygnacji (parter i 10 pięter, nad każdą klatką nadbudówki).
RED
