DARIUSZ KOBZDEJ (5 XI 1954 Gdańsk – 16 XII 1995 Gdańsk), lekarz, działacz polit. W 1979 ukończył Wydz. Lekarski AMG (q GUMed), 1979–80 pracował w szpitalu w Wejherowie, 1980–82 w Państwowym Szpitalu Klinicznym nr 1 AMG. Od czasów studenckich związany z organizacjami opozycyjnymi, 1977–79 działacz ROPCiO. 16 XII 1978 pod bramą nr 2 q Stoczni Gd. im. Lenina odczytał
Apel do społeczeństwa autorstwa Kazimierza Świtonia. W 1979 współzał. i w nieformalnym zarządzie gd. środowiska RMP, od października 1979 współpracownik Stoczniowego Komitetu Strajkowego w Gd. Po uroczystościach pod q pomnikiem Jana III Sobieskiego 3 V 1980 pobity (z Piotrem Bystrzanowskim, Januszem Karolikiem i q Mirosławem Rybickim) przez funkcjonariuszy SB, aresztowany i skazany (z Tadeuszem Szczudłowskim) przez kolegium ds. wykroczeń na 3 miesiące aresztu. W q sierpniu 1980 brał udział w strajku w Stoczni Gd., od 1981 przew. Regionalnego Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania. W maju–czerwcu 1981 uczestnik głodówki w budynku AMG w obronie uwięzionych przywódców Konfederacji Polski Niepodległej oraz braci Jerzego i Ryszarda Kowalczyków. W stanie wojennym ukrywał się, organizator nielegalnych manifestacji pod q pomnikiem Jana III Sobieskiego na q Targu Drzewnym, ujawnił się w grudniu 1982. W 1983–95 pracował w szpitalu w Gdyni-Redłowie. Członek założyciel Klubu Myśli Politycznej im. Konstytucji 3 Maja w Gd., 1987 Gd. Klubu Politycznego im. Lecha Bądkowskiego. W 1995 odznaczony Krzyżem Oficerskim OOP. Jego imieniem nazwano 3 V 1999 skwer między Targiem Drzewnym a Podwalem Staromiejskim (przy murach obronnych) z poświęconym mu głazem. Pochowany w alei zasłużonych na q cment. Srebrzysko. Żonaty z Danutą z d. Czarlewską, siostrą q Sławomira Czarlewskiego, wnuczką pracownika Poczty Polskiej w Gd. Floriana Nitki, zamordowanego w q obozie Stutthof.
