DANZIGERZY
| < Poprzednie | Następne > |
DANZIGERZY (niemieccy gdańszczanie), ludność pochodzenia niem. urodzona i zamieszkała na terenie II WMG (1920–39), posiadająca jego obywatelstwo. W 1933–39 i po 1945 (q rok 1945) wielu d. wyemigrowało za granicę z przyczyn polit. lub rasowych, po 1945 gł. do RFN. Największe skupiska d. zamieszkują w Gd. (w większości wyznania rzym.-kat.), Lubece i Hamburgu (w większości wyznania ewang.-augsbur.) oraz w płn. landach RFN. Posługują się dialektem Missingsch, mieszaniną Hoch- i Plattdeutsch. Po 1989 instytucjonalnie d. mieszkający w Gd. są subgrupą Związku Mniejszości Niemieckiej w Gd. (q mniejszość niem.), zrzeszoną w Klubie Gdańszczan (zał. 1990). Liczebność d. w Gd. szacuje się na ok. 500 osób. Organizacją zrzeszającą d. mieszkających w RFN jest q Bund der Danziger (zał. 1946) z siedzibą w Lubece, czł. Związku Wypędzonych (Bund der Vertriebene, BdV), działający na prawach ziomkostwa. Organem prasowym d. jest miesięcznik q „Unser Danzig”.
