JACOB BREYN (Brayne, Brein; 14 I 1637 Gdańsk – 25 I 1697 Gdańsk), syn przybyłego do Gd. z Kolonii kupca Jakoba. Uczeń q Gimnazjum Akademickiego, 1652–55 praktykował w zawodzie kupieckim u rodziny w Lejdzie, jako wolny słuchacz uczęszczając na tamtejszy uniw. W 1655 przejął firmę ojca w Gd. W wolnych chwilach zajmował się naukami przyr. W założonym przez siebie ogrodzie botanicznym prowadził eksperymenty związane z aklimatyzacją roślin egzotycznych, obserwację rozwoju roślin miejscowych, wpływu na ich rozwój gleby. Zgromadził poważną bibl., wyniki badań publikował z wykorzystaniem własnej drukarni (1678:
Exoticarum aliarumque minus cognitarum plantarum centuria prima, opisał 102 gatunki roślin, gł. występujących na Przylądku Dobrej Nadziei; 1680:
Prodromus fasculi rariorum plantarum…, t. 1, 1689: t. 2, o osobliwościach flory Prus Królewskich; q drukarstwo i drukarnie). Odrzucił propozycję objęcia stanowiska prof. botaniki na uniw. w Lejdzie. Jego imię nosi krzew
Breynia nivosa.
EK
