GELLENTIN JACOB, lekarz
| < Poprzednie | Następne > |
JACOB GELLENTIN (22 V 1691 Gdańsk – 20 VIII 1750 Gdańsk), lekarz. Pochodził z rodziny osiadłej w Gdańsku w XVI wieku, jego pradziad Thomas (1590 Gdańsk – 13 IV 1660, pochowany w kościele Najświętszej Marii Panny) (NMP), prawnik po studiach w Królewcu, Groningen i Strasburgu, od 1623 posiadał kupieckie obywatelstwo Gdańska. Posiadanie tego kupieckiego prawa potwierdzali następnie (jako tzw. Bürger-Kind, dziecko gdańskich obywateli) w 1656 jego dziad Hans (chrzest 1 IX 1630 w kościele św. Piotra i Pawła – 11 X 1675, pochowany w kościele NMP) oraz w 1682 ojciec Thomas (26 IV 1658 – 9 IX 1728), m.in. w latach 1708–1714 dzierżawca Łapina. Jego matką była poślubiona przez ojca 21 VI 1682 w kościele NMP Elisabeth (pochowana 6 XII 1761 w wieku 71 lat), córka Gotffrieda Günthera. Miał braci Thomasa (22 VII 1683 – pochowany w kościele NMP 16 VIII 1735) i Johanna Gottfrieda (21 III 1685 – pochowany 26 VIII 1760 w kościele NMP), oraz siostrę Annę Elisabethę (31 VIII 1687 – pochowana 25 IV 1730).
W październiku 1706 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Od
20 VI 1709 student medycyny na uniwersytecie w Królewcu, w Jenie w 1710, w Halle w 1712, od kwietnia 1713 na uniwersytecie w Lejdzie. Uzyskał doktorat na podstawie Dissertatio inauguralis medica de excerniculis capitis, recentioribus inventis anatomicis illustrata....
Po powrocie do Gdańska do śmierci prywatny lekarz ogólny. W 1727, jako nabywca, brał udział w aukcji księgozbioru Friedricha Fabriciusa. Wspierał młodych adeptów nauk medycznych, m.in. patronował nauce w Gimnazjum Akademickim przyszłemu prezesowi gdańskiego Towarzystwa Przyrodniczego Heinrichowi Jacobowi de la Motte, który dedykował mu drukowany tekst końcowej dysputy, odbytej w 1733 pod kierunkiem Johanna Adama Kulmusa. W 1734 otrzymał tytuł lekarza królewskiego dworu pruskiego.
14 V 1715 ożenił się w kościele Piotra i Pawła z Anną Elisabeth (zm. 22 XI 1746 w wieku 62 lat, pochowana w kościele NMP), córką Johanna Jacoba Insenhudta, wdową po Joachimie Heinrichu Schraderze. Ojciec Jacoba (chrzest 9 III 1716 w kościele św. Piotra i Pawła – pochowany 27 VI 1765 w kościele NMP), 30 VI 1731 zapisanego do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego, w 1736 studenta w Królewcu, w 1737 w Jenie, szambelana dworu pruskiego, ojca dwóch synów i córki zmarłych w dzieciństwie.
Bibliografia:
Album studiosorum Academiae Lugduno-Batavae MDLXXV–MDCCCLXXV. Accedunt nomina curatorum et professorum per eadem secula, ed. Willem N. Du Rieu, Hagae Comitum 1875, s. 830.
Die Matrikel … der Albertus-Universität zu Königsberg, ed. Georg Ehler, Bd. 2, Leipzig 1911/1912, s. 262.
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. V, s. 144; t. VI, s. 426.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974. s. 284, 316.
Schuch Heinrich, Nachrichten über Lapin und andere Hospitalgüter von Danzig. Ein Beitrag zur Pommerellischen Kulturgeschichte,
Danzig 1894, s. 67–68.
Szafran Przemysław, Księgozbiór prywatny Wincentego i Fryderyka Fabricusow w świetle katalogu aukcyjnego z roku 1727, „Rocznik Gdański”, t. 25, 1966, s. 316.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 191.
