POBOWSKI CARL GOTTFRIED, pastor kościoła św. Ducha
| < Poprzednie | Następne > |
CARL GOTTFRIED POBOWSKI (29 I 1740 Gdańsk – 7 XII 1791 Gdańsk), pastor kościoła św. Ducha. Korzystając ze stypendium Johanna Gotffrieda Diesseldorfa w latach 1762–1766 studiował w Jenie teologię, bronił pracy dyplomowej De rituum ac caeremoniarum primis rei Christianae temporibus vera indole, ortu et progresu… (O prawdziwym charakterze, powstaniu i postępie obrzędów i ceremonii wczesnego okresu chrześcijańskiego…; Jena 1766). Zweryfikowany przez Ministerium Duchowne w 1767 i w tym samym roku nauczyciel (collega) w szkole mariackiej. Od 1777 do śmierci pastor kościoła św. Ducha w Gdańsku. Autor popularnych kazań, wydanych pośmiertnie przez Carla Friedricha Theodora Bertlinga (Religionsvorträge von Carl Gottfried Pobowsky, Prediger an der heil. Geistkirche in Danzig, nach seinem Tode herausgegeben, Troschel 1793).
Ojciec Gottfrieda Heinricha Theodora (19/28 XI 1773 Gdańsk – 11 IV 1833 Gdańsk), również korzystającego (1793–1794) podczas studiów teologicznych w Halle ze stypendium Diesseldorfa, zweryfikowanego 13 XII 1798 przez Ministerium Duchowne, od 1806 rektora szkoły mariackiej, od 1807 pastora w Müggenhahl (Rokitnica), od 1809 do śmierci drugiego pastora w kościele św. Barbary. Córka Christina Concordia Augusta była od 1792 żoną późniejszego rektora Gimnazjum Akademickiego Christiana Gottfrieda Ewerbecka.
Bibliografia:
Prätorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ…, Danzig und Leipzig, 1760, s. 16, 17, 64, 98, 100.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 64, 65.
Rühle Siegfried, Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums, „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 63.
