TADEUSZ FISZBACH (ur. 4 XI 1935 Dobraczyn, ob. Ukraina), działacz społ.-polit., dyplomata, wykładowca akad. Pochodzi z rodziny robotniczej. Od 1945 w Kartuzach, gdzie ukończył liceum. Absolwent Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie, Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR oraz Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. Magister ekonomii i dr inż. nauk tech. Działacz ZMP. Od 1958 czł. PZPR, od 1963 zatrudniony w aparacie partyjnym. Sekretarz KP PZPR w Elblągu (1964–68), i sekr. KP PZPR w Tczewie (1968–71), sekr. KW PZPR w Gd. (1 II 1971–17 V 1975), i sekr. KW PZPR w Gd. (17 V 1975–8 I 1982). W grudniu 1970, jako i sekr. KP PZPR w Tczewie, zwrócił uwagę partyjnych decydentów osobistym udziałem w uspokojeniu sytuacji w mieście, dzięki czemu nie doszło tam do zamieszek. W okresie sprawowania przez niego funkcji partyjnych w Gd. dużo inwestowano, m.in. q Port Północny, q Rafineria Gd., 40-kilometrowa obwodnica Trójmiasta (q obwodnice) łącząca Pruszcz Gd. z Gdynią-Chylonią. Sygnatariusz q porozumienia gdańskiego z 31 VIII 1980. W czasie legalnego funkcjonowania q NSZZ „Solidarność” opowiadał się za dialogiem ze związkowcami. Uważany za przedstawiciela liberalnego skrzydła PZPR. Jako i sekr. KW PZPR był przeciwny wprowadzeniu q stanu wojennego, za co na pocz. 1982 odwołano go ze stanowiska i oddelegowano do pracy w dyplomacji. Radca ambasady pol. w Helsinkach i w Oslo. Poseł na Sejm PRL (1976–80, 1980–85), wicemarszałek sejmu kontraktowego (1989–91). W lipcu 1989 rozważany przez działaczy Solidarności, w tym q Lecha Wałęsę, jako ewentualny kandydat na prezydenta Polski zamiast Wojciecha Jaruzelskiego. Z propozycji nie skorzystał. Założyciel 1990 Polskiej Unii Socjaldemokratycznej. W latach 90. XX w. ambasador RP na Łotwie. Obecnie prowadzi zajęcia z dyplomacji w jednej z trójmiejskich uczelni pryw. W 2008 otrzymał Medal Księcia Mściwoja II.
PB
