Dwór Bractwa św. Jerzego, 1894
, Targ Węglowy 27.Początkowo dom i plac ćwiczeń Bractwa św. Erazma, po nabyciu obiektu przez Bractwo św. Jerzego (q bractwa strzeleckie) 1487–94 Hans Glottau wzniósł w stylu późnogotyckim (w nawiązaniu do budownictwa flam.) dwukondygnacyjny budynek na planie kwadratu, z namiotowym dachem, smukłymi ośmiobocznymi wieżyczkami i wieńczącym fasadę blankowaniem (nadającym cechy budowli milit.). W 1566 szczyt kopuły ozdobiono figurą patrona bractwa: św. Jerzego zabijającego smoka. Pod koniec XVI w. gmach przebudowano, powiększono m.in. ostrołukowe okna. Na i kondygnacji mieściła się strzelnica dla łuczników i pomieszczenia do przechowywania sprzętu łuczniczego; na II wielka sala zebrań bractwa: miejsce uroczystości, przedstawień teatr. i wystawnych uczt. W 1798 obiekt sprzedano państwu prus.; na parterze mieściła się gł. miejska wartowania, na piętrze (przedzielonym stropem na 2 kondygnacje) sala przesłuchań sądu polowego, wyżej q Królewska Szkoła Sztuk Pięknych. Pod koniec XIX w. podjęto prace zmierzające do przywrócenia budynkowi dawnego wyglądu: odnowiono narożne wieżyczki, zwieńczając je namiotowymi daszkami, zamontowano kopię usuniętej wcześniej figury św. Jerzego. Po zniszczeniach z 1945 (zniszczony dach, wypalone wnętrze), 1950–53 odbudowano wg projektu q Ryszarda Massalskiego na siedzibę Stowarzyszenia Architektów Polskich, ob. siedziba Oddziału Wybrzeże tego Stowarzyszenia.
TD
