SCHEERBART PAUL KARL WILHELM, literat, rysownik
| < Poprzednie | Następne > |
PAUL KARL WILHELM SCHEERBART (8 I 1863 Gdańsk – 15 X 1915 Berlin), pseudonim Kuno Küfer, literat i rysownik. Syn stolarza Carla Eduarda (1816–1873) i Cathariny Friederiki z domu Hering (1818–1867). Od 1869 wychowywany przez macochę Emilie Möller. Uczył się w gdańskim gimnazjum, od 1885 pogłębiał wiedzę z zakresu filozofii i historii sztuki w Lipsku i Halle. Pracował jako dziennikarz, między innymi dla berlińskich „Börsen-Courier” i „Berliner Tageblatt”, specjalizujących się w krytyce sztuki i architektury. Po odziedziczeniu niewielkiego spadku od 1887 zajmował się wyłącznie twórczością artystyczną. W 1890 na kilka miesięcy wrócił do Gdańska i należał do redakcji wydającej „Danziger Courier”. Mieszkał w Berlinie, w 1892 był współzałożycielem wydawnictwa Verlag Deutscher Phantasten.
Większe uznanie przyniosła mu powieść Die große Revolution, ein Mondroman (1902). Radykalny futurysta, publikował powieści głównie o charakterze groteskowo-fantastycznym: Der Aufgang zur Sonne. Hausmärchen (1903), Der Kaiser von Utopia. Ein Volksroman (1904), Münchhausen und Clarissa. Berliner Roman (1906), Das graue Tuch und zehn Prozent Weiss. Ein Damenroman (1914). Towarzyszyły im zbiory sztuk teatralnych i poezji: Revolutionäre Theater-Bibliothek (1904), Kater-Poesie (1909).
Należał do prekursorów ekspresjonizmu. Pomysłami zawartymi w Glasarchitektur (1914) wywarł wpływ na ówczesnych architektów. W 1900 w Berlinie ożenił się z Anna Scherler z domu Sommer (1858–1936), bezdzietny. Zmarł na udar.
