BEKE GERARD, burmistrz Głównego Miasta Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
GERARD (Gert) BEKE (von der Beck, de Beeke, von der Beken, Torbeke, Dorbeke; ok. 1380 – 7 XII 1430 Gdańsk), burmistrz. Pochodził z rodziny przybyłej w XIV w. z Kolonii (najstarsi znani przedstawiciele w Gd.: Winhold, 1350 ławnik, 1351–62 rajca; Lubrecht 1387–98 i Johann 1393). W 1410 czł. Bractwa św. Jerzego (bractwa strzeleckie), dzięki poparciu Krzyżaków w 1411 ławnik Głównego Miasta, 1412 rajca, 1413 i 1415 – 1430 burmistrz. Jedna z najbardziej wpływowych osobistości owego czasu w Gd., z nadania Krzyżaków od 1412 właściciel wsi Wrzeszcz, dzierżawca mennicy krzyż. Oskarżony przez gdańszczan o współudział w fałszowaniu monety, ujawnianie Krzyżakom tajnych spraw Rady Głównego Miasta, był jedną z gł. przyczyn antykrzyżackiego buntu mieszczan gd. w 1416. Wynagrodzony za to przez Krzyżaków 1419 nadaniem Szklanej Góry (Glasberg, w okręgu kościerskim) i huty szkła w Mierzeszynie, 1424–29 prawem przewozu przez Motławę w Krępcu i Wojanowem (parafia Święty Wojciech). Mieszkał przy Langer Markt (Długi Targ), dysponował połączonymi parcelami przy Langasse (ul. Długa) i Röpergasse (ul. Powroźnicza) oraz parcelą przy Alte Heilige-Geist-Gasse (ul. św. Ducha). Pochowany w ufundowanej przez siebie kaplicy Jedenastu Tysięcy Dziewic w kośc. NMP.
