MAX BÄR (21 X 1855 Groß Schacksdorf, Saksonia – 16 V 1928 Koblencja), naukowiec. W 1875–80 studiował filologię, historię, nauki pomocnicze historii na uniw. w Lipsku, od 1880 dr (uniw. w Jenie), pracował w archiwach państw. w Poznaniu (1880), Koblencji (1883–88), Szczecinie (1888–1896), Hanowerze (1897–1901). Od 15 VIII 1901 w Gd., kierownik Królewskiego Archiwum Państwowego (gdzie mieszkał), 1905–12 jego dyr. Nadzorował budowę gmachu archiwum gd., kierował jego organizacją, uruchomieniem i opracowaniem zasobu (wedle własnej koncepcji). Scalił w jeden zasób archiwalny zbiory dawnego archiwum miasta Gd. oraz akt z Pomorza, w tym dokumentów urzędów pol. (do 1772) i prus. (po 1772). Autor prac nauk. poświęconych historii Gd. i Pomorza Wsch., opartych na materiale źródłowym, dotyczących sądownictwa w Prusach i rozwoju terytorialnego Gd. i Prus w czasach Fryderyka II. Wydał drukiem inwentarz ksiąg kościelnych przechowywanych w gd. archiwum. 1 X 1912 wrócił do Koblencji, od 1921 na emeryturze. Zob. też q archiwa.
MrGl,
MS
