FERBER MORITZ, biskup warmiński
< Poprzednie | Następne > |
MORITZ FERBER (Maurycy; 1471 Gdańsk – 1 VII 1537 Lidzbark Warmiński), proboszcz kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP), biskup warmiński. Syn burmistrza Johanna Ferbera. W młodości sprawca jednego z największych ówczesnych skandali towarzyskich Gdańska, związanego ze staraniami o rękę Anny, córki Mattiasa Pilemanna, wnuczki Ottona Angermündego, zaopatrzonej przez dziadka w wielki spadek. Sprawa otarła się o rzymską kurię papieską, interweniował w niej król polski Aleksander Jagiellończyk; w konsekwencji Anna została żoną Heinricha Suchtena, a Ferber 1507 w Rzymie wstąpił do stanu duchownego. Był kanonikiem warmińskim (1507), lubeckim (1507), trewirskim (1514), dorpacki (1519), rewelskim (1523). W latach 1512–1515 proboszcz gdańskiego kościoła św. Piotra i Pawła, od 1515 do 1523 proboszcz w Miłobądzu pod Gdańskiem, od 1516 kustosz warmiński, od 1516 do 1523 proboszcz gdańskiego kościoła NMP, od 1520 do do 1521 proboszcz kościoła św. Mikołaja w Elblągu.
Od 1514 notariusz i pokojowiec papieski, studiował teologię w Sienie; od 1515 doktor obojga praw. 23 X 1523 uzyskał sakrę na biskupstwo warmińskie. Przewodniczył z tej racji stanom pruskim, uczestnicząc w rokowaniach polsko-krzyżackich w Krakowie, zakończonych 8 IV 1525 tzw. hołdem pruskim. Odbudował gospodarkę Warmii po ostatniej wojnie polsko-krzyżackiej, przyczynił się do powstrzymania na tym terenie reformacji. W reformach monetarnych współpracował z Mikołajem Kopernikiem (opiekującym się nim podczas śmiertelnej choroby). Pochowany we Fromborku.
Tematyka jego starań o rękę Anny Pilemann była m.in. kanwą opowiadania Waltera Domanskygo z 1890 (Moritz Ferber Brautwerbung.../ Swaty Moritza Ferbera...) i pięcioaktowej sztuki gdańskiego kupca zbożowego Phoebusa Rothsteina Ferbers Brautwerbung (Swaty Ferbera), wystawionej w gdańskim Teatrze Miejskim w 1901. Jego imię od 10 III 2011 nosi gdański tramwaj typu Pesa Swing 120NaG nr 1020.