SCHUBERT CHRISTIAN I, złotnik
| < Poprzednie | Następne > |
CHRISTIAN SCHUBERT I (14 III 1611 Schönborn, Miśnia – po 1651 Gdańsk), złotnik. W latach 1624–1629 uczył się u Caspara Russego w rodzinnej Miśni, następnie od 1641 do 1642 praktykował u Christopha Lützenburgera w Toruniu. Miał w związku z tym trudności w uzyskaniu praw mistrzowskich w Gdańsku i w 1643 zwracał się o protekcję do Rady Miejskiej. Pracę mistrzowską wykonał u Christiana Paulsena w 1644, 14 października tego roku otrzymał obywatelstwo Gdańska.
Używał znaku warsztatowego z monogramem CS w owalu. Z jego dorobku znane są zabytki sakralne: kielichy (Marzęcino), krzyż ołtarzowy ( kościół św. Wojciecha w Gdańsku), świeczniki ołtarzowe (Gniezno), dzbany liturgiczne (kościół św. Anny w Elblągu, Westpreußisches Landesmuseum w Münsterze), oraz mniej liczne świeckie, na przykład kufle z dekoracją kwiatową (Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Elblągu, Museum Huis Doorn). Zob. też złotnictwo.
