DESCHNER FRIEDRICH AUGUST, kompozytor
| < Poprzednie | Następne > |
FRIEDRICH AUGUST DESCHNER (1735 Halle – 8 IX 1806 Gdańsk) kantor, kompozytor. 28 VII 1753 przyjęty został do 1 klasy Gimnazjum Akademickiego w Gdańsku. Utrzymywał się początkowo z udzielania prywatnych lekcji języka francuskiego. W latach 1771–1778 był kantorem w kościele św. Katarzyny, od 1779 do śmierci kantorem w kościele Najświętszej Marii Panny.
Dla kapeli kościoła św. Katarzyny zgromadził rękopisy kilkudziesięciu kantat, które prawdopodobnie sam skopiował. Znany z dwóch kantat okolicznościowych: na objęcie stanowiska drugiego diakona w kościele św. Katarzyny przez dotychczasowego kaznodzieję w kościele Bożego Ciała Carla Gabriela Brämera (wykonana 12 V 1776) oraz żałobnej po śmierci rajcy Głównego Miasta, Johanna Caspara Tessina (wykonana 8 II 1781).
Żonaty był z Marią Agathą z domu Schreier, ojciec Carla Theodora (chrzest 13 I 1785), od 1811 żonatego z Anną Constantią z domu Stoemer i Friedricha Deschnera.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Akta kościoła św. Barbary, 300,37/45 (ślub Carla Theodora).
[Hingelberg Johann Gottfried], Über Danziger Musik und Musiker, Elbing 1785.
Kotarski Edmund, Gdańska poezja okolicznościowa XVIII wieku, Gdańsk 1997.
Kociumbas Piotr, Słowo miastem przepojone. Kantata okolicznościowa w osiemnastowiecznych Gdańsku, Wrocław 2009.
Michalak Jerzy Marian, Od Förstera do Frühlinga. Przyczynki do dziejów życia muzycznego i teatralnego dawnego Gdańska, Gdańsk 2009.
Nowak Zbigniew, Szafran Przemysław, Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego: 1580-1814, Warszawa 1974.
Popinigis Danuta, Długońska Barbara, Szlagowska Danuta, Woźniak Jolanta, Music Collection from Gdańsk, vol. 1, Thematic Catalogue of Music in Manuscript at the Polish Academy of Sciences, Kraków-Gdańsk 2011.
Rauschning Hermann, Geschichte der Musik und Musikpflege in Danzig. Von den Anfängen bis zur Auflösung der Kirchenkapellen, Danzig 1931.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 168.
