KUBERT JOHANNES WALTER, pastor kościoła Wniebowstąpienia
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANNES WALTER KUBERT (8 VI 1863 Nidzica (Neidenburg) – 29 IX 1935 Sopot), pastor kościoła Wniebowstąpienia (Himmelfahrtskirche) w Gdańsku– Nowym Porcie (obecnie kościół Niepokalanego Serca Maryi). Syn nauczyciela Benno Roberta Kuberta i Johanny z domu Spode. Maturę otrzymał w 1881 w gimnazjum w Malborku. Studiował teologię na uniwersytecie w Królewcu (IX 1881–1883) i Berlinie (1884 – 10 IV 1885). Przez rok był kierownikiem szkoły elementarnej w Dzierzgoniu (Christburg) koło Malborka.
Po uzyskaniu licencji wyświęcony został 31 VIII 1886 na duchownego. Początkowo pastor w Sulęczynie koło Kartuz. 27 III 1892 został pastorem gdańskiego kościoła Wniebowstąpienia. Doprowadził do wzniesienia nowego, ceglanego budynku tego kościoła (1904–1905). 15 X 1912 przeszedł do pracy duszpasterskiej w Pruszczu Gdańskim. Od 3 III 1913 przez wiele lat pełnił funkcję superintendenta dla powiatu Gdańsk–Wyżyny. 17 XI 1927 otrzymał honorowy tytuł radcy konsystorza. Mieszkał przy Olivaer Straße 2 (ul. Oliwska). 1 X 1933 przeszedł na emeryturę i zamieszkał z rodziną w Sopocie.
Od 17 I 18 99 żonaty był z Marią Augustą Popp (1866 Nidzica – 25 V 1897 Gdańsk). Ponowny związek zawarł 14 II 1899 w Gdańsku z Hedwigą Anną Charlottą de la Croix (ur. 8 VI 1875 Berlin), córką właściciela fabryki w Berlinie Alberta Friedricha i Marii Idy Anny z domu Cornelius. Syn Bruno był nauczycielem.
