FIDALKE JOHANN, pastor kościoła św. Bartłomieja
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN FIDALKE (30 VII 1703 Gdańsk – pochowany 19 IX 1763 Gdańsk), pastor kościoła św. Bartłomieja, orientalista. Syn przybysza z ziemi lubuskiej Matthiasa, od 24 VII 1702 posiadającego kupieckie obywatelstwo Gdańska, i Dorothei Erdmann. Uczeń szkoły mariackiej, następnie Gimnazjum Akademickiego. Od 1723 studiował teologię na uniwersytecie w Rostoku, od 1725 teologię i język hebrajski na uniwersytecie w Lipsku. W 1727 obronił tam pracę magisterską poświęconą tematyce biblijnej i językowi hebrajskiemu Theocratiam Iudaicam ex historia sacra et antiqvitatum monumentis delineat (1728). Zweryfikowany jako kaznodzieja 12 V 1730. Od 1732 był profesorem greki i języków orientalnych w gdańskim Gimnazjum Akademickim. Autor wielu dysertacji, m.in. Historiae infanticidii Herodis... (1738) czy De more Hebraeorum reficiendi lugentes epulo (1741).
Od 1743 do śmierci pastor kościoła św. Bartłomieja. Posiadał bogatą bibliotekę obejmującą około 11 000 woluminów, książki opatrywał własnym ekslibrysem. Zbiór obejmował pisma teologiczne, historyczne, filologiczne, wyróżniał się dużą ilością słowników oraz prac z zakresu judaistyki i orientalistyki. Pochowany w kościele św. Trójcy, wykonanie kantaty żałobnej na jego cześć poprowadził Johann Balthasar Christian Freislich. Od 26 XI 1737 żonaty był z Anną Renatą Erdmann (1716 – pochowana 26 III 1795 w kościele św. Trójcy, przy mężu).
Nie powiodły się podejmowane po jego śmierci, zwłaszcza przez Michaela Christopha Hanowa i Ernsta Augusta Bertlinga, próby zakupu pozostawionego zbioru książek do Biblioteki Miejskiej. W latach 1764–1766 zbiór ten sprzedano podczas czterech aukcji, część nabył Johann Uphagen.
