JUNGIUS JOHANN, kaznodzieja kościoła św. Jakuba
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN JUNGIUS (Hans; Junge, Jungk, Junck, Jungÿ) (1633 Gdańsk – 1 III 1681 Gdańsk), kaznodzieja kościoła św. Jakuba. W 1648 uczeń gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Od 1661 katecheta w Herren-Grebbin (Grabiny-Zameczek). Wyświęcony 21 II 1662, w tym samym roku kaznodzieja w Müggenhahl (Rokitnica) na Żuławach. Od 23 VIII 1670 kaznodzieja kościoła św. Jakuba. Od 1672 do śmierci diakon w kościele św. Jana.
Od 27 VIII 1662 mąż poślubionej w kościele NMP Anny, córki Caspara Rennera (1598–1670), ławnika w Lemberg (Nadrenia-Palatynat). Ojciec kaznodzjei Theophilusa oraz Emanuela i Benjamina, którzy odpowiednio 1 VI 1700 i 27 X 1707 wystarali się o potwierdzenie kupieckiego obywatelstwa Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). Na tej samej zasadzie potwierdzenie obywatelstwa uzyskał np. 21 VIII 1737 syn Emanuela, Salomon.
Pochowany 12 III 1681 w kościele św. Jana.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 351, 386, t. VII, s. 480.
Kościelak Sławomir, Kaznodzieje ewangeliccy w kościele św. Jakuba, w: Szpital i kościół św. Jakuba. 600 lat fundacji gildii szyprów w Gdańsku, Toruń 2009, s. 189.
Praetorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ..., Danzig und Leipzig, s. 6, 18, 50, 64.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 44, 67, 85.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 391; 3, 38.
