GRODDECK GOTTFRIED ERNST, uczony
< Poprzednie | Następne > |
ERNST GOTTFRIED GRODDECK (Gottfried Ernst Grodek)(17 XI 1762 Gdańsk – 1 IV 1825 Kijowiec na Białorusi), uczony. Syn Beniamina Groddecka, brat Balthasara Jacoba. Ukończył Gimnazjum Akademickie, w latach 1782–1786, dzięki stypendium fundacji Johanna Gotffrieda Diesseldorfa, studiował filozofię, orientalistykę i teologię w Getyndze, był uczniem Christiana Gottloba Heynego. Od 1787 wychowawca oraz nauczyciel greki i łaciny książąt Czartoryskich, od 1797 bibliotekarz w Puławach. Opracował katalog tamtejszych zbiorów, w tym numizmatycznych, nowe eksponaty do tej kolekcji pozyskiwał m.in. poprzez Gdańsk, dzięki kontaktom z Karlem Benjaminem Lengnichem. Dzięki wpływom wychowanka, a następnie kuratora uniwersytetu w Wilnie, księcia Adama Czartoryskiego, w 1804 profesor tamtejszego uniwersytetu, a także kustosz zbioru numizmatycznego w uniwersyteckiej bibliotece.
Wykładał literaturę grecką i łacińską; wśród jego studentów byli późniejsi profesorowie uniwersyteccy: Józef Jeżowski (w Kazaniu), Adam Mickiewicz (w Lozannie i Paryżu) i Józef Kowalewski (w Kazaniu). Zasłużył się jako organizator biblioteki uniwersyteckiej, inicjator opracowania katalogów i regulaminów, opiekun gabinetu numizmatycznego. Autor prac historycznoliterackich, m.in. syntezy dziejów literatury greckiej Historiae Graecorum litterariae elementa… (1811).