BORCK MICHAEL, sekretarz Rady Miejskiej, poeta
< Poprzednie | Następne > |
MICHAEL BORCK (Borke) (14 I 1579 Gdańsk – 6 II 1658 Gdańsk), sekretarz Rady Miejskiej Gdańska, poeta. Syn Joachima Borcka (zm. 14 II 1617), ławnika (1594), rajcy (1609), sędziego (1609, 1612) Starego Miasta i Elisabeth Luerii. Od 1599 studiował na uniwersytecie w Wittenberdze, od 1605 w Lejdzie, odbył podróż edukacyjną po Francji i Włoszech. W Gdańsku od 1611 do śmierci sekretarz miejski. Brał udział w zatargu Gdańska z królem polskim Władysławem IV na tle polityki celnej. W sporze o culagę około 1637 wydał broszurę w języku niemieckim i polskim wyjaśniającą argumenty władz miejskich.
Publikował wiersze okolicznościowe, jeden z jego utworów (wraz z siedmioma tekstami innych autorów) został zamieszczony po dedykacji i wstępie w dziele Jana Heweliusza Selenographia. Był także m.in. autorem wiersza o herbie Gdańska, z interpretacja lwów-trzymaczy jako wyrazicieli stabilności, pracowitości i mocy.
Żonaty był z Cordulą Leiper (pochowana 17 V 1666, w wieku 75 lat), ojciec Barbary (zm. 28 IX 1644, w wieku 30 lat), od 25 VI 1643 żony Georga Rogge (zm. 1645), Michaela (chrzest 14 XI 1624), studenta w Lejdzie, zmarłego w wieku 20 lat, Joachima (chrzest 30 V 1627), Salomona (chrzest 7 VI 1629 – pochowany 6 IV 1646) i Andreasa (pochowany 11 XII 1685, w wieku 52 lat), kupca po studiach w Lejdzie i Gronongen.
Pochowany (22 II 1658) wraz z żoną (jak i wszystkie jego dzieci) w kościele Najświętszej Marii Panny. Żegnał go wierszem laudacyjnym anonimowy autor, a utworem będącym monologiem ze zmarłym Georg Baumgart.