MEISSNER JOHANN HEINRICH, rzeźbiarz
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN HEINRICH MEISSNER (1701 Królewiec – 8 V 1770 Gdańsk), rzeźbiarz późnego baroku, jeden z najbardziej ówcześnie znanych artystów w tej części Europy. W Gdańsku od 1726, początkowo z pracownią przy kościele św. Katarzyny na Starym Mieście, od 1755 na Długich Ogrodach. Wykonywał prace w drewnie, kamieniu, kości słoniowej, hebanie, orzechu i w marmurze. Specjalizował się w małych formach, statuetkach wyobrażających ludzi, postacie biblijne, mitologiczne i alegoryczne, chociaż w rodzinnym mieście najbardziej był znany z posągu króla pruskiego Fryderyka Wilhelma I z zamku królewieckiego, w Gdańsku zaś z rzeźby Augusta III (zaginiona), która stanęła w 1755 w Dworze Artusa.
Rzeźbił między innymi na potrzeby kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP) (ambona, statua św. Rajnolda), kościoła św. Jana (prospekt do małych organów) i kościoła św. Trójcy (rzeźby w stalli rady kościelnej),
w kościele (archikatedrze) Trójcy Świętej w Oliwie zachował się wykonany przez niego piaskowy obelisk (sarkofag, herb i biust) Georga von Hülsena (1673–1737), podkomorzego Augusta II Mocnego, ufundowany w 1760 przez jego synów. Wykonywał także ołtarze, ambony i inne wyposażenia świątyń. Na ambonie w kościele NMP, wykonanej w 1764 przez stolarza Gottlieba Lemma i ozdobionej rzeźbami i płaskorzeźbami przez Meissnera, zachował się do czasu jej zniszczenia w 1945 jeden z nielicznych w Gdańsku herbów polskich (inne w czasach hitlerowskich usuwano z miejsc publicznych). Wykonał także figury dla ołtarza głównego katedry we Fromborku. Sięgał często po tematykę mitologiczną osadzoną w klasycyzmie, w której obecne były wątki erotyczne (Wenus).
Wykonywał również prace na potrzeby patrycjatu gdańskiego, głównie zdobienia przedproży. Jedno z nich znajdowało się przy ul. Korzennej 43, w XIX wieku przeniesione koło kamienicy na Długim Targu 45 (obok Dworu Artusa), gdzie znajduje się do dziś; inne zaś zdobi Dom Schlütera przy ulicy Piwnej 1. Wykonał figury do fontanny w Dworze II w Strzyży, posiadłości gdańskiego kupca Franza Rottenburga. Zachowały się między innymi trzy kontrakty z 1742 i 1743, jakie na wykonanie do 1745 10 rzeźb ogrodowych w rezydencji przy Długich Ogrodach 9 zawarł z nim starosta bratiański Tomasz Czapski.
Od 1726 mąż Anny Marii Giesebrecht, z którą miał sześcioro dzieci. Według niektórych przekazów zmarł w ubóstwie z powodu rozrzutnego trybu życia. Pochowany na Cmentarz Bożego Ciała.
