WITTING JEREMIAS ERICH, kupiec, armator
| < Poprzednie | Następne > |
JEREMIAS ERICH WITTING (7 VII 1733 – 13 IV 1823 Gdańsk), kupiec, armator. Syn Ericha (zm. 1766) i poślubionej przez niego w 1720 Constantii (pochowana 26 XI 1767 w wieku 71 lat kościele Najświętszej Marii Panny (NMP)). Brat Barbary Dorothei (chrzest 8 XI 1722), żony Johanna Georga Thierlinga, Carla (chrzest 26 X 1724), Constantii (chrzest 8 XI 1726), od 1747 żony Johanna Jacoba Schmidta i Ulryki Elenory (chrzest 9 VI 1729).
26 IV 1759 uzyskał kupieckie obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). Prowadził firmę hurtowego handlu zbożem C. Witting & Co., z kantorem w jego domu przy Breitgasse 1204 (ul. Szeroka 91). W 1808 jego firma posiadała pełnomorskie żaglowce do przewozu towarów: „Minerva” (pojemność 220 łasztów) i „Hebe” (150 łasztów). W 1808 właściciel posesji przy Kohlenmarkt 27 (Targ Węglowy 24). Jesienią 1813, podczas ostrzału artyleryjskiego wojsk rosyjsko-pruskich na Spichlerze, zniszczony został należący do niego spichlerz.
W 1766 w kościle NMP ożenił się z Reginą Elisabethą, córką Carla Heinricha Rössnera. Ojciec Constantii Dorothei (chrzest 23 I 1769)i Ericha Gustava (chrzest 2 IX 1779).
