POLSKA FILHARMONIA BAŁTYCKA IM. FRYDERYKA CHOPINA
| < Poprzednie | Następne > |
POLSKA FILHARMONIA BAŁTYCKA IM. FRYDERYKA CHOPINA. Instytucja. Działania zmierzające do jej utworzenia podjęto tuż po zakończeniu II w. świat. W czerwcu 1945 Roman Kuklewicz rozpoczął formowanie i zainicjował próby Miejskiej Orkiestry Symfonicznej. Jej pierwszy koncert, jako Filharmonii Bałtyckiej, odbył się 29 IX 1945 w Sali Domu Katolickiego w Sopocie. Orkiestrą dyrygował Zbigniew Turski, w programie znalazły się utwory Fryderyka Chopina i Stanisława Moniuszki. Początkowo Filharmonia Bałtycka działała przy Zarządzie Miasta w Sopocie, nast. przy Gd. Towarzystwie Muzycznym. W 1949 powstało w jej ramach, kierowane przez q Zygmunta Latoszewskiego, Studio Operowe. Orkiestra powiększyła się do 81 osób i znalazła w ścisłym gronie najlepszych tego typu pol. zespołów. Spowodowało to jej upaństwowienie i przyjęcie oficjalnej nazwy: Państwowa Filharmonia Bałtycka. Zarządzeniem Ministerstwa Kultury i Sztuki z 10 IV 1953 nastąpiło połączenie Studia Operowego z Filharmonią Bałtycką w Państwową Operę i Filharmonię Bałtycką, z siedzibą przy al. Zwycięstwa 15 (szczegóły o siedzibie: q Państwowa Opera Bałtycka). W styczniu 1975 odbył się pierwszy koncert zał. przez q Zygmunta Rycherta Gd. Orkiestry Symfonicznej, która 1976, już w strukturach Państwowej Opery i Filharmonii Bałtyckiej (i jako druga orkiestra w tej instytucji) zaczęła funkcjonować jako q Orkiestra Filharmonii Bałtyckiej. W styczniu 1994 nastąpił administracyjny podział Państwowej Opery i Filharmonii Bałtyckiej na 2 samodzielne instytucje: Państwową Operę Bałtycką i Państwową Filharmonię Bałtycką. Przemianowanie Państwowej Filharmonii Bałtyckiej na Polską Filharmonię Bałtycką odbyło się na mocy zarządzenia wojewody gd. z 22 XII 1998, a uchwałą z 6 III 2000 Sejmik Woj. Pomorskiego nadał jej imię Fryderyka Chopina. W 2007 odbyło się uroczyste otwarcie Centrum Muzyczno-Kongresowego na zrewitalizowanych terenach po byłej elektrociepłowni na q Ołowiance, ob. oficjalnej siedzibie. Orkiestra Symfoniczna Polskiej Filharmonii Bałtyckiej. Tradycje orkiestry sięgają 1945, ale jej bezpośrednią poprzedniczką była Gdańska Orkiestra Symfoniczna, zał. 1974, od 1975 przemianowana na Orkiestrę Filharmonii Bałtyckiej. Jej zał. i wieloletnim dyr. artyst. był Z. Rychert, pierwszy koncert odbył się 31 i 1975 w Gd., w budynku NOT przy ul. Rajskiej 6. Praca dyrygenta i muzyków w krótkim czasie znalazła uznanie wśród krytyków i melomanów w Polsce i poza jej granicami. Pierwszym wyjazdem zagranicznym był udział w 1976 w weneckich Vacanze Musicali. W 1987, pod dyrekcją Wojciecha Michniewskiego, występując na XI Music Biennale w Berlinie w gronie takich zespołów jak Orkiestra Filharmonii Moskiewskiej, zdobyła Nagrodę Krytyki za najlepsze interpretacje (wśród których znalazło się m.in. wykonanie i symfonii Krzysztofa Pendereckiego). W 1989, podczas wspólnego europejskiego tournée z chórem Cecilien Verein z Frankfurtu n. Menem, koncertowała w Filharmonii Monachijskiej, Alte Oper we Frankfurcie nad Menem, Concertgebouw w Amsterdamie, bazylice San Marco w Mediolanie. W 1991 koncertowała z Requiem G. Verdiego we Francji (Tours, Marsylia), w Szwajcarii (Zurych, Bazylea, Lozanna, Berno) oraz we Włoszech, gdzie wystąpiła dla papieża Jana Pawła II w jego letniej rezydencji w Castel Gandolfo. W bazylice św. Piotra w Rzymie 1 i 1997, pod batutą Jerzego Katlewicza, brała udział w oprawie muz. uroczystej mszy św. celebrowanej przez papieża Jana Pawła II, która zainaugurowała obchody milenijne Gdańska. Z okazji milenium Gdańska dała cykl koncertów współorganizowanych z Fundacją Współpracy Polsko-Niemieckiej. W dorobku Orkiestry znajdują się także tak znaczące wydarzenia, jak: udział w koncercie Jeana Michela Jarre’a „Przestrzeń Wolności”, który odbył się w sierpniu 2005 na terenie Stoczni Gd., prawykonanie Kantaty o wolności Jana A.P. Kaczmarka, zamówionej przez marszałka woj. pomor. z okazji 25. rocznicy podpisania porozumień sierpniowych (q porozumienie gd.) i powstania q NSZZ „Solidarność”, wykonanie (pod batutą sir Neville’a Marrinera) Requiem wojennego Benjamina Brittena, które uświetniło światowe obchody 70. rocznicy wybuchu II w. świat., 20. rocznicy odzyskania wolności i upadku komunizmu w Europie Środkowej, czy światowe prawykonanie dzieła Pawła Mykietyna Vivo XXX, napisanego z okazji 30. rocznicy powstania Solidarności. Do ostatnich realizacji płytowych z jej udziałem należy nagranie Requiem wojennego Brittena pod batutą sir N. Marrinera (płyta otrzymała nominację do nagrody Fryderyka 2011), nagranie VI symfonii i Koncertu skrzypcowego Stanisława Czajkowskiego pod batutą Maxima Vengerova, rejestracja koncertu pod batutą Jerzego Maksymiuka (odbył się w ramach Gd. Festiwalu Muzycznego) i rejestracja prawykona nia Vivo XXX P. Mykietyna.
