YASS, nurt w muzyce jazzowej
| < Poprzednie | Następne > |
_i_Tymon_Tyma%C5%84ski.JPG)
YASS, nurt w pol. muzyce jazzowej, powstał na pocz. lat 90. XX w. Określany wówczas najciekawszym zjawiskiem muz. Współtwórcą i pomysłodawcą nazwy jest gd. kontrabasista, gitarzysta, kompozytor i autor tekstów Ryszard „Tymon” Tymański, związany m.in. z performerską formacją Totart. W 1988 założył grupę Miłość, najważniejszy zespół jazzowy następnej dekady. Muzykę grupy określił mianem yassu, co miało odróżniać ekspresyjną, spontaniczną i energetyczną muzykę zespołu – nawiązującą do twórczości m.in. Johna Coltrane’a, Ornette’a Colemana, Ericka Dolphy’ego – od jazzu granego przez starszych kolegów. Zespół współtworzyli m.in. saksofoniści Mikołaj Trzaska i Maciej Sikała, pianista q Leszek Możdżer, perkusista Jacek Olter, klarnecista q Jerzy Mazolewski Mazzoll i gitarzysta Tomasz Gwinciński. Dwaj ostatni uznawani są za współtwórców nurtu. Miłość, po chłodnym przyjęciu przez środowisko jazzowe, zdobyła uznanie słuchaczy: 4 lata z rzędu była najlepszym zespołem roku w ankiecie czasopisma „Jazz Forum”. Nagrała m.in. 3 płyty z amer. trębaczem jazzowym Lesterem Bowie. Muzycy związani z Miłością zakładali własne, stricte yassowe zespoły. Ze sceną yassową byli związani m.in. gitarzysta i producent Piotr Pawlak (Łoskot, Kury), gitarzysta Tomasz „Święty” Hesse, lider grupy Inżynier Kaktus, kontrabasista Olo Walicki, basista Wojciech Mazolewski, zał. grup Paralaksa i Pink Freud. Muzycy yassowi stopniowo poszerzali rejony muz. poszukiwań, nagrywając płyty z artystami wszelkich muz. nurtów. Pod koniec lat 90. XX w. yass jako zwarty generacyjnie i stylistycznie ruch artyst. praktycznie przestał istnieć. T. Tymański po rozwiązaniu Miłości, po tragicznej śmierci J. Oltera, powoływał do życia kolejne, mniej lub bardziej nawiązujące do yassowej stylistyki zespoły: Kury, Tymon i Trupy, Czan, Tymański Yass Ensamble.
