GRENTZENBERG JOHANN GOTTFRIED, cukiernik
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN GOTTFRIED GRENTZENBERG (20 XI 1788 Gdańsk – 6 XI 1861 Gdańsk), cukiernik. Syn Andreasa Gottfrieda, brat Ferdinanda Gottlieba. Po nagłej śmierci ojca przejął kierownictwo cukierni przy Langgasse 519 (ul. Długa 50), prowadząc ją do śmierci. W 1846 był członkiem Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Po jego śmierci kamienica przy Langgasse została sprzedana, a pozyskane środki pieniężne rozdzielone wśród licznych spadkobierców.
Był dwukrotnie żonaty. Imię pierwszej żony nie jest znane, drugą od 21 III 1819 była Amalia Augusta Charlotta (1801 Gdańsk – 12 IV 1883 Gdańsk), córka piekarza Carla Benjamina Jennera. W ostatnich latach życia wdowa mieszkała przy Reitbahn 5 (ul. Bogusławskiego).
Ojciec córek Marii Johanny (marzec 1816 Gdańsk – 30 XII 1901 Gdańsk) panny, Berty Amalii (ur. 1825), Franziski Elisy (27 I 1830 Gdańsku – 25 XII 1877), panny, i Augusty Jeanety (6 VIII 1838 Gdańsk – po 1907), która po 1860 wyszła za mąż za mistrza ogrodniczego Eduarda Sella (zm. 1919).
Spadkobiercą firmy był syn Johann Eduard. Kolejnymi synami byli Robert Ferdinand; Carl Oscar (29 XI 1836 Gdańsk – 5 XI 1895 Gdańsk), rentier (żył z kapitału spadkowego po ojcu), zamieszkały przy Reitbahn 5 (ul. Bogusławskiego); Julius Theodor (11 I 1828 Gdańsk – 18 VII 1907 Gdańsk), handlowiec, buchalter, zamieszkały w 1897 przy Jopengasse 23 (ul. Piwna), w 1907 przy Ankerschmiedegasse 12/13 (ul. Kotwiczników), następnie przy Faulgraben 6/7 (ul. Gnilna), w 1892–1907 rentier, kawaler; Albert Gustav (26 IX 1831 Gdańsk – 19 V 1878 Gdańsk), zamieszkały przy III Damm 14 (ul. Grobla III), żonaty z Julianną Johanną Giese (zm. po 1884), po pierwszym mężu Schinagel, ojciec córek: Franziski Ernestiny (15 XI 1861 Gdańsk – po 1935), od 15 II 1886 żony kuśnierza i kupca Gustava Karla Otto Herrmana (10 III 1854 Gdańsk – 12 IV 1895 Gdańsk), która w 1897 jako wdowa była właścicielka sklepu z modnymi futrami przy Grosse Wolwebergasse 16/17 (ul. Tkacka), Kathariny (maj 1863 – 11 VII 1904 Gdańsk), panny, oraz synów: pedagoga Maxa, Alexandra Hermanna (18 X 1835 Gdańsk – 1934 USA), w 1852 ekonoma w majątku koło Skarszew, w 1858 w Morokowie koło Chełmży, 21 IV 1858 emigranta do USA, uczestnika wojny secesyjnej (1861–1864) po stronie armii północnej, następnie kaznodziei kościołów protestanckich w St. Louis i innych miastach, redaktora wydawnictw kościelnych, Gustava Friedricha (11 IX 1840 Gdańsk – 21 III 1904 Gdańsk), do 1895 inżyniera wojskowego w bazie marynarki wojennej w Kilonii, kawalera, który ostatnie lata życia spędził w Gdańsku, mieszkając z bratem Juliusem Theodorem.
