WIELOCH ROMAN, docent Politechniki Gdańskiej
| < Poprzednie | Następne > |
WIELOCH ROMAN (3 VII 1910 Gdańsk – 2 VI 1995 Sopot), inżynier budownictwa. Po maturze w 1931 rozpoczął studia w q THD na Wydz. Architektury, 2 lata później kontynuował je na Wydz. Budownictwa Lądowego, gdzie w 1937 uzyskał dyplom. Członek q Bratniej Pomocy i pol. Klubu Sportowego q Gedania, udzielał się w Związku Polaków i pol. harcerstwie. Po studiach pocz. pracował w porcie gdyńskim, w 1939 przeniósł się do Stalowej Woli, gdzie miał kierować budową nowego szpitala. W czasie II w. świat. czł. AK, aresztowany w 1942, przebywał w więzieniu na Montelupich w Kr. Zwolniony, powrócił do Stalowej Woli. W Gd. ponownie od wiosny 1945; pracował w przedsięb. budowlanych, specjalizując się w wykorzystaniu betonu sprężonego w budownictwie. Autor sprawdzonej koncepcji wykorzystania go do zabezpieczenia uszkodzonej pożarem wieży q Ratusza Głównego Miasta. Od 1950 pracownik nauk. q PG na Wydz. Budownictwa Lądowego, w Katedrze Żelbetnictwa.Od 1962 dr, od 1968 doc., dyr. Inst. Technologii i Materiałów Budowlanych PG. Po 1980 konsultant metod zabezpieczenia podwodnych części twierdzy w q Wisłoujściu, filarów w q Dworze Artusa i q kośc. św. Jana. Odznaczony papieskim Benemerenti (złoty krzyż), za szczególne zasługi dla Kościoła poprzez osobisty wkład w ratowanie po 1945 gd. kościołów, oraz Krzyżem Kawalerskim OOP. Pochowany na cment. w Sopocie.
