TUBILEWICZ WITOLD (22 VII 1902 Kielce – 20 IX 1993 Gdańsk), naukowiec, specjalista budownictwa wodnego. W 1920 ukończył szkołę średnią w Kutnie. Brał udział w wojnie pol.-radz. Od 1921 studiował na Wydz. Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej. Od 1930 pracował w Wydz. Technicznym Urzędu Morskiego w Gdyni, nadzorował budowę portów w Gdyni i Władysławowie. Wysiedlony z Gdyni w listopadzie 1939, okres II w. świat. spędził na Lubelszczyźnie i w Piastowie pod Warszawą. Skierowany 20 III 1945 przez Departament Morski Ministerstwa Żeglugi i Handlu Zagranicznego na Wybrzeże, 1 VI 1945 został naczelnym inżynierem i zast. dyr. q Biura Odbudowy Portów. W październiku 1945 brał w Moskwie udział w rozmowach komisji do spraw podziału ze stroną radz. wraków wydobytych na pol. wodach terytorialnych i w sprawach oczyszczania wejść do portów. Od 1 XI 1945 prof. kontraktowy PG, twórca nowego kierunku: budownictwa morskiego i portów na Wydz. Inżynierii Lądowej i Wodnej. W 1949–52 był także organizatorem Katedry Budownictwa Morskiego i Portów w Szkole Inżynierskiej w Szczecinie. Po połączeniu 1947 Biura Odbudowy Portów z Głównym Urzędem Morskim, był od 1 i 1948 dyr. tech. urzędu. Pracując równolegle na PG, 1 XII 1948 otrzymał nominację na stanowisko prof. nadzw. PG. W 1953 utworzył Zakład Budownictwa Morskiego w Inst. Budownictwa Wodnego PAN, 1957–60 dyr. Inst. Budownictwa Wodnego PAN i kier. (do 1963) wchodzącego w jego skład Zakładu Hydrauliki Morskiej. W 1961 czł. komisji opracowującej perspektywy zagospodarowania przestrzennego portów, przewodniczył komisji terenowej ds. Pomorza Wsch., opracowującej m.in. perspektywy zagospodarowania portów w Gdyni i Gd. W 1963–72 (do emerytury) kier. Katedry Budownictwa Morskiego na PG. Od 1969 zaangażowany w plany powstania i budowy q Portu Północnego. Odznaczony m.in. 1955 Krzyżem Kawalerskim i 1966 Krzyżem Oficerskim OOP, także 1962 medalem X Wieków Gdańska. Pochowany na cment. Katolickim w Sopocie.
BŚ
