REFERENDUM 29 XI 1987
| < Poprzednie | Następne > |
REFERENDUM 29 XI 1987, drugie i ostatnie w dziejach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (PRL; pierwsze odbyło się w 1946 roku) referendum zorganizowane przez władze PRL. Referendum miało zapewnić ekipie gen. Wojciecha Jaruzelskiego kredyt zaufania społecznego niezbędny do zrealizowania planowanej reformy gospodarczej. Przeprowadzono je w niedzielę 29 XI 1987 roku. Głosującym zadano dwa pytania:
1. Czy jesteś za pełną realizacją przedstawionego Sejmowi programu radykalnego uzdrowienia gospodarki zmierzającego do wyraźnej poprawy warunków życia społeczeństwa, wiedząc, że wymaga to przejścia przez trudny dwu-, trzyletni okres szybkich zmian?
2. Czy opowiadasz się za polskim modelem głębokiej demokratyzacji życia politycznego, której celem jest umocnienie samorządności, rozszerzenie praw obywateli i zwiększenie ich uczestnictwa w rządzeniu krajem?
Przedstawiciele podziemnej Solidarności, Federacji Młodzieży Walczącej i ruchu Wolność i Pokój wezwali społeczeństwo do bojkotu referendum. W skali kraju frekwencja wyniosła 67,3% i przyniosła porażkę władzy, gdyż do przekroczenia ustalonego ustawą sejmową limitu uznającego jego ważność (70%) zabrakło kilku procent głosów. W ogólnokrajowym rankingu województwo gdańskie wypadło najgorzej (56,3%). W samym Gdańsku do urn poszło niecałe 42% uprawnionych. Wyniki referendum uwidoczniły narastającą w latach 80. XX wieku niewiarę polskiego społeczeństwa w sens działań kierownictwa Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR), jak również słabość tej partii. Według szacunków Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Gdańsku głosowanie zbojkotowało od 15 do 20% zameldowanych w mieście członków partii.
