HOFFMANN JOHANN BENEDIKT sen., malarz
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN BENEDIKT HOFFMANN sen. (1667 Żary (Sorau), Dolne Łużyce – 10 III 1745 Gdańsk), artysta malarz. Syn Zachariasa Hoffmanna, kołodzieja, i Marii Greff. W Gdańsku w cechu malarzy od 1694, mistrzem został 24 IV 1695 na podstawie pracy Porwanie Sabinek (wykonanej pod nadzorem Andreasa Stecha), w 1696 otrzymał obywatelstwo miejskie. W latach 1716–1742 wielokrotnie starszy cechu. Nauczyciel Daniela Kleina, Jacoba Wessla i swego syna Johanna Benedikta.
Portrecista. Jego prace są znane z zachowanych miedziorytów według jego wzorów malarskich, w tym z portretów burmistrzów Constantina Ferbera i Andreasa Borckmanna, czy zaginionego w czasie II wojny światowej studenta Johanna Wilhelma Schmiedena (1715). Z oryginalnych prac malarskich zachował się w zbiorach Polskiej Akademii Nauk Biblioteki Gdańskiej barwny herb gdańskiej rodziny Engelcków na dyplomie potwierdzającym przyznanie burmistrzowi Friedrichowi Gottliebowi Engelckemu praw szlacheckich. Nie zachowały się między innymi, będące przed II wojną światową w tych zbiorach barwny herb rodziny Bauerów (1721) oraz barwny herb rajcy Reinholda Cölmera z jego epitafium (1723; rysunek oraz wykonana według niego tarcza herbowa – z Dworu Artusa). Jego z kolei portret rytował Matthaeus Deisch na podstawie wzoru wykonanego w 1714 przez rysownika Marieckyʼego.
