PRZEPOMPOWNIA OŁOWIANKA, najstarsza i największa przepompownia ścieków w Gd., położona na Kępie (q Ołowianka). Kontrakt na jej budowę podpisano 1869; ukończona 1871 razem z pierwszą siecią kanalizacyjną. Zaprojektowana przez q Eduarda F. Wiebego, w niezmienionym kształcie zachowana i ob. Spływały do niej grawitacyjnie ścieki oraz wody opadowe ogólnospławnym systemem kanałów z obszaru Śródmieścia, skąd przetłaczano je na pola irygacyjne na Stogach (q Sączki). Wyposażona była w 2 podwójne pompy tłokowe napędzane sprężoną parą wodną. Zespół tworzyły: hala przepompowni, kotłownia z kominem i piętrowy dom mieszkalny dla maszynisty i 2 palaczy. Całość dopełniał ogród obsadzony krzewami i drzewami w taki sposób, by zasłonić urządzenia maszynowe. Ściany zewnętrzne budynku zaplanowano bez tynku, z użyciem formowanej cegły. Modernizowana 1932 i w 2001, kiedy odnowiono też jej charakterystyczną żółtą elewację. Obecnie pompuje ponad 60% ścieków z całego Gd. do q oczyszczalni Wschód; średnica jej kolektora wynosi 1200 mm.
GP
