SALAMON ANDRZEJ, pływak, olimpijczyk
| < Poprzednie | Następne > |
ANDRZEJ SALAMON (18 VIII 1936 Gdynia – 8 XI 2000 Gdańsk), magister farmacji, sportowiec – pływak (styl dowolny), olimpijczyk. Syn Władysława i Marii z domu Leczkowskiej. Po maturze w sopockim liceum (1954), studiował farmację w gdańskiej Akademii Medycznej, po studiach od 20 I 1964 do 7 I 1990 zatrudniony był w Przedsiębiorstwie Zaopatrzenia Farmaceutycznego „Cefarm” w Gdańsku.
Członek klubu „Flota Gdynia”, wychowanek trenera Franciszka Marchlewskiego. W latach 1957, 1959, 1962 i 1963 mistrz Polski w pływaniu na 100 m, 13-krotny rekordzista Polski na dystansach 50, 100 i 200 m. Na Igrzyskach Olimpijskich w Rzymie w 1960 roku 100 m odpadł w półfinale (zajmując ostatecznie 9-10 miejsce), startował też w sztafecie 4 x 200 (odpadła w eliminacjach). Zwycięzca Grand Prix w Paryżu w 1959. Na Uniwersjadach w 1959 w Turynie i w 1961 w Sofii zdobył srebrne medale na 100 m. Pierwszy polski pływak, który na dystansie 100 m stylem dowolnym osiągnął czas poniżej 1 min. (najlepszy wynik na Olimpiadzie w Rzymie, w eliminacjach: 56,5 sekund).
Zasłużony Mistrz Sportu. Po zakończeniu kariery sportowej w roku 1963 działacz Gdańskiego Okręgu Polskiego Związku Pływackiego, sędzia sportowy, w okresie 1982–1992 przewodniczący Wojewódzkiego Klubu Olimpijczyka w Gdańsku, honorowy członek Pomorskiego Okręgowego Związku Pływackiego.
Od 1990 roku był właścicielem apteki „Pod Bramą Żuławską” przy ul. Długa Grobla 7. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego i gdańskiej Okręgowej Izby Aptekarskiej (1991-1995 był przewodniczącym jej Komisji Rewizyjnej). Odznaczony między innymi Srebrnym Krzyżem Zasługi, brązowym medalem Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.
Od 17 VI 1967 żonaty był z Zofią z domu Mysiak, księgową, miał dwoje dzieci. Pochowany na cmentarzu Łostowickim.
